John Ponsonby (4. hrabia Bessborough)

John William Ponsonby, 4. hrabia Bessborough (ur. 31 sierpnia 1781, zm. 16 maja 1847 w Dublinie), brytyjski arystokrata i polityk, członek stronnictwa wigów, minister w rządach lorda Greya i lorda Melbourne'a.

John William Ponsonby, 4. hrabia Bessborough
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1781
Marylebone

Data i miejsce śmierci

16 maja 1847
Dublin

Pierwszy komisarz ds. lasów
Okres

od 1831
do 1834

Następca

John Hobhouse

Lord tajnej pieczęci
Okres

od 1835
do 1840

Lord namiestnik Irlandii
Okres

od 1846
do 16 maja 1847

Życiorys edytuj

Był najstarszym synem Fredericka Ponsonby’ego, 3. hrabiego Bessborough, i lady Henrietty Spencer, córki Johna Spencera, 1. hrabiego Spencer. Od 1793 r. nosił tytuł grzecznościowy "wicehrabiego Duncannon". Wykształcenie odebrał w Harrow School oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1799 r. uzyskał tytuł bakałarza, a w 1802 r. magistra.

W 1805 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Knaresborough, jednak utracił mandat już w 1806 r. Do parlamentu powrócił w 1810 r. z okręgu Higham Ferrers. W 1812 r. zmienił okręg na Malton. Od 1826 r. reprezentował okręg wyborczy Kilkenny County. W latach 18321834 był deputowanym z okręgu Nottingham. W 1834 r. otrzymał tytuł 1. barona Ducannon i zasiadł w Izbie Lordów. Po śmierci ojca w 1844 r. odziedziczył tytuł 4. hrabiego Bessborough.

Duncannon został w 1831 r. pierwszym komisarzem ds. lasów w rządzie Greya. W 1834 r. został na krótko ministrem spraw wewnętrznych. W latach 18351841 ponownie był pierwszym komisarzem ds. lasów. Dodatkowo do 1840 r. był Lordem Tajnej Pieczęci. W latach 18461847 był Lordem Namiestnikiem Irlandii. Ponadto był Lordem Namiestnikiem Carlow w latach 18301838 i Kilkenny w latach 18381847. Zmarł na puchlinę wodną w 1847 r.

Rodzina edytuj

16 listopada 1805 r. w Londynie poślubił lady Marię Fane (11 maja 178719 marca 1834), córkę Johna Fane'a, 10. hrabiego Westmorland, i Sarah Anne Child, córki Roberta Childa. John i Maria mieli razem siedmiu synów i trzy córki:

Linki zewnętrzne edytuj