John Robert Clynes

brytyjski polityk i minister

John Robert Clynes, znany także jako J.R. Clynes (ur. 27 marca 1869 w Oldham, zm. 23 października 1949 w Londynie) – brytyjski polityk i działacz związków zawodowych, członek Partii Pracy, minister w rządach Davida Lloyda George’a i Ramsaya MacDonalda.

John Robert Clynes
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1869
Oldham

Data i miejsce śmierci

23 października 1949
Londyn

Minister spraw wewnętrznych
Okres

od 8 czerwca 1929
do 26 sierpnia 1931

Minister kontroli żywności
Okres

od 9 lipca 1918
do 10 stycznia 1919

Był synem Patricka Clynesa. W wieku 10 lat rozpoczął pracę w miejscowym warsztacie tkackim. W 1892 r. brał udział w organizowaniu Lancashire Gasworkers' Union. Wstąpił do Niezależnej Partii Pracy i brał udział w konferencji w 1900 r. na której powołano Labour Representation Committee, z którego wykształciła się Partia Pracy.

W 1906 r. Clynes wygrał wybory do Izby Gmin w okręgu Manchester North East. Szybko stał się jednym z najaktywniejszych laburzystowskich deputowanych i w 1910 r. został wiceprzewodniczącym partii. Był zwolennikiem brytyjskiego zaangażowania w I wojnę światową. W 1917 r. został parlamentarnym sekretarzem w Ministerstwie Kontroli Żywności, a w 1918 r. stanął na czele tego resortu.

Po wojnie Clynes został liderem Partii Pracy. Na tym stanowisku poprowadził partię do wyborów 1922 r. w której laburzyści zwiększyli swój stan posiadania z 52 mandatów do 142. W wyniku tych wyborów do parlamentu powrócił dawny lider Partii Pracy Ramsay MacDonald (zrezygnował on z tego stanowiska w 1914 r. w proteście przeciwko przystąpieniu Wielkiej Brytanii do wojny), który wystartował w tegorocznych wyborach na lidera partii i pokonował w nich Clynesa.

W pierwszym rządzie MacDonalda w 1924 r. Clynes był Lordem Tajnej Pieczęci i wiceprzewodniczącym Izby Gmin. W drugim rządzie w latach 1929-1931 był ministrem spraw wewnętrznych. W 1931 r. opowiedział się przeciwko powołaniu rządu narodowego i wraz z większością laburzystowskich deputowanych przeszedł do opozycji. Przegrał wybory parlamentarne w 1931 r., ale powrócił do Izby Gmin w roku 1935. Reprezentował wówczas okręg wyborczy Manchester Platting. W parlamencie zasiadał do 1945 r., kiedy to wycofał się z życia publicznego.

Linki zewnętrzne edytuj