Josef Schalk

austriacki pianista, dyrygent i pedagog

Josef Schalk (ur. 24 marca 1857 w Wiedniu, zm. 7 listopada 1900 tamże)[1][2]austriacki pianista, dyrygent i pedagog; starszy brat Franza Schalka.

Josef Schalk
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1857
Wiedeń

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1900
Wiedeń

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, dyrygent, pedagog

Życiorys edytuj

W latach 1877–1880 studiował w Konserwatorium Wiedeńskim grę fortepianową u Juliusa Epsteina i teorię muzyki u Antona Brucknera. Od 1884 do swojej śmierci w 1900 prowadził klasę fortepianu w tymże Konserwatorium[3][4].

Był zwolennikiem i popularyzatorem twórczości Richarda Wagnera, Hugo Wolfa, z którym był zaprzyjaźniony oraz swojego profesora Antona Brucknera[3][5]. W 1879 został członkiem, a w 1887 dyrektorem artystycznym Wiener akademischen Wagner-Vereins (Wiedeńskiego Stowarzyszenia Akademickiego Wagnera)[3][4]. W 1892 dyrygował prawykonaniem muzyki scenicznej Wolfa do sztuki Gildet paa Solhoug Henrika Ibsena.

Razem ze swoim młodszym bratem Franzem był jednym z pierwszych propagatorów i wykonawców twórczości Antona Brucknera. Obaj też współpracowali z kompozytorem przy rewizji jego utworów oraz przygotowaniu ich pierwszych publikacji i prawykonań. Mieli swój wkład zwłaszcza w pierwsze wydania symfonii III (1890), IV (wspólnie z Ferdinandem Löwe, 1890) V (1896) i VIII (1892). Zdarzało się jednak, że wprowadzali oni zmiany nie zawsze zgodne z intencją kompozytora i przez niego zaakceptowane. Było to możliwe, ponieważ do lat 80. XIX wieku symfonie Brucknera w większości nie były wykonywane i publikowane. Bruckner nigdy nie usłyszał V symfonii (z wyjątkiem aranżacji na dwa fortepiany), a pierwsze wersje symfonii III, IV i VIII miały prawykonania dopiero po jego śmierci[6][7]. Poza symfoniami, Josef samowolnie ingerował też w edycję Mszy f-moll (1894)[4]. Jednak z perspektywy czasu, wkład obu braci w popularyzację twórczości Brucknera jest nie do przecenienia. Franz był znakomitym interpretatorem jego utworów, a Josef autorem wyciągów fortepianowych na cztery ręce wielu jego symfonii[1][2].

Przypisy edytuj

  1. a b Berkowicz 2007 ↓, s. 81.
  2. a b Chodkowski 1995 ↓, s. 792.
  3. a b c Josef Schalk. [w:] Wien Geschichte Wiki [on-line]. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (niem.).
  4. a b c Schalk, Josef (1857-1900), Pianist. [w:] Österreichisches Biographisches Lexikon [on-line]. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (niem.).
  5. Schalk, Josef. [w:] Österreich-Lexikon [on-line]. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)]. (ang. • niem.).
  6.   Deryck Cooke: Schalk, Franz. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)]. via Oxford University Press. (ang.).
  7.   Timothy L. Jackson: Bruckner, (Joseph) Anton; 7. Versions of the symphonies. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2011-02-23. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. via Oxford University Press. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Filip Berkowicz: Schalk Franz. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 9: S–Sł część biograficzna. Kraków: PWM, 2007, s. 81. ISBN 978-83-224-0865-0. (pol.).
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 792. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj