Julian Fontana
Julian Fontana (ur. 31 lipca 1810 w Warszawie[1], zm. 23 grudnia 1869 w Paryżu[2]) – polski pianista, kompozytor i tłumacz, przyjaciel i kopista Fryderyka Chopina.
 Julian Fontana (ok. 1860) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Był synem Jana Fontany, pochodzącego z Italii, i Julii z Petzoldów (1784–1847). Uczęszczał do Liceum Warszawskiego, a następnie do konserwatorium warszawskiego, w którym był uczniem Józefa Elsnera. Od 1828 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, wziął udział w powstaniu listopadowym[2]. Jako emigrant osiadł w Paryżu. W roku 1841 wyjechał do Ameryki szukać lepszego zarobku jako pianista. Koncertował w Nowym Jorku i Hawanie z włoskim skrzypkiem Camillo Sivorim, uczniem Paganiniego. Ożenił się z Kubanką francuskiego pochodzenia, Camilą Dalcour[2]. W 1847 powrócił do Europy. Zamieszkał pod Paryżem w Montgeron[3]. Pisał utwory „salonowe”: caprices, rêveries, nokturny, romanse, mazurki. Pod koniec życia załamał się psychicznie z powodu śmierci żony (1855), problemów prawnych dotyczących opieki nad dziećmi, pogarszającej się sytuacji materialnej i utraty słuchu. Popełnił samobójstwo, trując się czadem[2]. Wbrew swojej woli został pochowany na Cmentarzu Montmartre w Paryżu[2].
W latach 1855–1859, po śmierci Chopina (1849), wbrew woli kompozytora wydał wiele jego utworów (op. 66–74), m.in. Fantaisie-Impromptu cis-moll op. 66 i pieśni (w tym Życzenie). Za życia Chopina, do czasu swego wyjazdu do Ameryki, przez pewien czas dał się poznać słynnemu kompozytorowi jako jego wierny agent i kopista rękopisów. Oddawał tym wielką przysługę Chopinowi, który stale pragnął pozbyć się tego przykrego obowiązku zajmowania się tak przyziemnymi sprawami jak kontakty z wydawcami. Zwłaszcza podczas jego pobytu na Majorce z George Sand, Fontana okazał się nieocenionym agentem jego spraw, któremu Chopin stale wysyłał nowe polecenia.
Był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Piotr Mysłakowski, Julian Fontana i Fryderyk Chopin – dwie zagadki „urodzinowe”, „More Maiorum”, nr”, 4/2015. (27), s. 42-45.
- ↑ a b c d e Magdalena Oliferko, Julian Fontana [online], Portal Muzyki Polskiej [dostęp 2022-12-23].
- ↑ Czesław Halski, Polskie imprezy muzyczne, „Tydzień Polski”, Londyn, 5 maja 1979.
- ↑ Bolesław Erzepki, Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, Poznań 1896, s. 2.
Bibliografia edytuj
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989.
Linki zewnętrzne edytuj
- Julian Fontana – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Biogram Juliana Fontany na Portalu Muzyki Polskiej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina
- Strona poświęcona Julianowi Fontanie (ang.)