Julio Becerra Rivero

amerykański szachista pochodzenia kubańskiego

Julio Becerra Rivero (ur. 15 października 1973 w Hawanie) – amerykański szachista pochodzenia kubańskiego, arcymistrz od 1997 roku.

Julio Becerra Rivero
Data i miejsce urodzenia

15 października 1973
Hawana

Obywatelstwo

Kuba
Stany Zjednoczone

Tytuł szachowy

arcymistrz (1997)

Ranking FIDE

2465 (01.07.2022)

Ranking krajowy FIDE

53[1]

Kariera szachowa edytuj

Zasady gry w szachy poznał w wieku 13 lat. W latach 90. XX wieku należał do ścisłej czołówki kubańskich szachistów. Trzykrotnie (1995 – wspólnie z Juanem Borgesem Mateosem, 1996 – wspólnie z Irisberto Herrerą oraz 1998) zwyciężał w indywidualnych mistrzostwach kraju[2]. Również trzykrotnie (1994, 1996, 1998) reprezentował barwy Kuby na szachowych olimpiadach[3], poza tym w 1995 – na drużynowych mistrzostwach państw panamerykańskich (zdobywając dwa złote medale: wraz z drużyną oraz za indywidualny wynik na V szachownicy)[4], a w 1997 – na drużynowych mistrzostwach świata[5]. W 1998 odniósł jeden z największych międzynarodowych sukcesów, samodzielne zwyciężając w turnieju strefowym w San Salvadorze, natomiast w 1999 wystąpił na rozegranych w Las Vegas mistrzostwach świata systemem pucharowym (w I rundzie przegrał z Aleksiejem Aleksandrowem)[6], a po zakończeniu turnieju postanowił pozostać w Stanach Zjednoczonych. O swojej decyzji powiedział wówczas[7]:

Na Kubie byłem w dość uprzywilejowanej pozycji, będąc szachistą. Podróżowałem samodzielnie do wielu krajów i nigdy tam nie zostałem, więc nie przyszło im nawet na myśl, że chcę uciec... Poczułem, że jest to moja ostatnia szansa i że jeśli bym z niej nie skorzystał, pozostałoby to w mojej świadomości do końca życia[8].

Lata 1999–2005 były trudnym okresem w jego życiu. Mógł do woli korzystać z wolności żyjąc w Stanach Zjednoczonych, ale równocześnie zabronione mu było podróżowanie i gra w turniejach międzynarodowych (z powodu braku paszportu). Nie mógł również powrócić na Kubę, gdzie zostałby aresztowany. W 2005 otrzymał zieloną kartę, co pozwoliło mu na grę w turniejach poza granicami USA. W 2007 podzielił III m. w mistrzostwach tego kraju (za Aleksandrem Szabałowem i Aleksandrem Oniszczukiem, wspólnie z Jurijem Szulmanem i Grigorijem Kajdanowem), dzięki czemu zdobył awans do turnieju o Puchar Świata (w I rundzie przegrał z Jewgienijem Bariejewem)[9].

Do innych jego sukcesów należą:

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 stycznia 2009, z wynikiem 2614 punktów zajmował wówczas 6. miejsce wśród amerykańskich szachistów[10].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj