Julius Jung
niemiecki historyk, publicysta, profesor
Julius Jung (ur. 1851 w Imst, zm. 1910) – niemiecki historyk, publicysta, profesor Uniwersytetu w Pradze.
Studiował archeologię oraz historię w Innsbrucku, Getyndze oraz Berlinie. W 1884 objął profesurę w Pradze, gdzie wykładał historię. Prowadził badania nad przeszłością starożytnego Rzymu. Za swój wkład i badania nad przeszłością rumuńskich ziem został odznaczony honorowym członkostwem w Rumuńskiej Akademii Nauk. Był kolekcjonerem dzieł sztuki, część swoich zbiorów, grafiki oraz księgi, przekazał kolekcji Adalberta Cserni Biblioteki Muzeum Alba Iulia[1].
Ważniejsze dzieła edytuj
- Die romanischen Landschaften des Römischen Reiches (Innsbruck, 1881)
- Leben und Sitten der Römer in der Kaiserzeit (Praga, 1883)
- Römer und Romanen in den Donauländern (Innsbruck, 1887)
- Zur Geschichte der Pässe Siebenbürgens, eine geographisch-historische Studie (Innsbruck, 1892)
- Fasten der Provinz Dacien mit Beiträgen zur römischen Verwaltungsgeschichte (Innsbruck, 1894)
- Siebenbürgischen Inschriften zur Geschichte der siebenbürgischen Pässe
- Grundriss der Geographie von Italien und dem orbis Romanus (1897)
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- S. Orgelbrand Encyklopedia powszechna t. 7, Warszawa 1900, s. 564
Kontrola autorytatywna (osoba):