Junkers W 33
Junkers W 33 – niemiecki samolot wielozadaniowy, będący rozwinięciem modelu Junkers F 13.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
wielozadaniowy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2/3 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu |
17 czerwca 1926 |
| Lata produkcji |
1926 - 1934 |
| Liczba egz. |
199 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x 6-cylindrowy, rzędowy Junkers L5 |
| Moc |
228 kW (310 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
17,75 m |
| Długość |
10,90 m |
| Wysokość |
3,50 m |
| Powierzchnia nośna |
43,00 m² |
| Masa | |
| Własna |
1 400 kg |
| Startowa |
2 100 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
197 km/h |
| Zasięg |
800 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| max 6 | |
| Rzuty | |
| |
Przelot nad Atlantykiem edytuj
Ze względu na dobrą konstrukcję, wytrzymałość i niezawodność Junkers W 33 został użyty do próby pobicia rekordu przelotu nad Atlantykiem. W tym celu przygotowano specjalnie wyposażone dwa egzemplarze W 33. Z tego jeden o nazwie „Bremen” (nr fab. 2504, D-1167) 12 maja 1928 roku wystartował z irlandzkiego lotniska Baldonell (k. Dublina) i po 36 godzinach wylądował na wyspie Greenly Island między Labradorem a Nową Fundlandią. Pilotowany był przez załogę w składzie: Ehrenfried Günther Freiherr von Hünefeld, Hermann Köhl oraz James Fitzmaurice. Był to pierwszy przelot bez lądowania przez północny Atlantyk. Natomiast 19 października 1928 inny egzemplarz W 33 przeleciał z Berlina do Tokio, przemierzając różnymi etapami ok. 14 tys. kilometrów.
Linki zewnętrzne edytuj
- www.junkers.de (niem.)