Jurij Nikołajewicz Babajew (ros. Юрий Николаевич Бабаев, ur. 21 maja 1928 w Moskwie, zm. 6 października 1986 tamże) – radziecki fizyk.

Jurij Babajew
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

21 maja 1928
Moskwa

Data i miejsce śmierci

6 października 1986
Moskwa

profesor
Specjalność: fizyka atomowa
Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR)

Życiorys edytuj

Po ataku Niemiec na ZSRR wraz z rodziną został ewakuowany do Leninabadu (obecnie Chodżent), w 1946 skończył szkołę średnią w Moskwie, później studiował na Wydziale Fizycznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, w 1950 ukończył z wyróżnieniem studia. Był starszym laborantem w laboratorium Biura Konstruktorskiego-11 w mieście Arzamas-16 (obecnie Wszechrosyjski Instytut Naukowo-Badawczy Fizyki Eksperymentalnej (WNIIEF) w mieście Sarow), pracując nad rozwojem radzieckiej broni atomowej, w tym nad pierwszym radzieckim ładunkiem termojądrowym (zdetonowanym w 1953). Brał udział w testowaniu wielu nowych radzieckich broni. Był jednym z twórców car-bomby (1961), największej na świecie bomby wodorowej[1]. W 1964 został szefem wydziału, później zastępcą kierownika sektora WNIIEF. Wypromował wielu kandydatów i doktorów nauk. W 1960 został doktorem nauk technicznych, w 1962 profesorem, a w 1968 członkiem korespondentem Akademii Nauk ZSRR. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim.

Odznaczenia i nagrody edytuj

I inne.

Przypisy edytuj