Justus (cesarz Etiopii)
Justus (zm. 1716) – cesarz Etiopii od 1711 do śmierci.
| Cesarz Etiopii | |
| Okres |
od 1711 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci |
1716 |
| Ojciec |
Delba Iyasu |
| Matka |
Walatta Hawaryat[1] |
Prawdopodobnie nie pochodził z rządzącej krajem dynastii[2]. Pełnił funkcję bedżyronda. Po śmierci cesarza Tekle Hajmanota w 1708 poparł syna Jana I, Teofila. Po objęciu przezeń tronu został mianowany rasem oraz zarządcą Semien i Tigraj, niedługo potem trafił do więzienia[3]. Nawiązawszy kontakty ze zbuntowanymi mnichami szenuańskimi prawdopodobnie otruł monarchę w 1711 i sam przejął władzę. Nie angażował się w targające Etiopskim Kościołem Ortodoksyjnym spory doktrynalne[4], nie prowadził również zbyt aktywnej polityki wobec walczących ze sobą synów Ijasu Wielkiego. Został uduszony lub otruty przez jednego z nich, Dawida[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Ernest Alfred Wallis Budge, A History of Ethiopia: Nubia and Abyssinia, t. 2, Londyn: Methuen & Co., 1928, s. 436.
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169-170. ISBN 83-04-02152-8.
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169. ISBN 83-04-02152-8.
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 155. ISBN 83-04-02152-8.
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 170. ISBN 83-04-02152-8.