Jutrzkowice
Jutrzkowice – część miasta Pabianice w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim[4][5], do końca 1949 samodzielna wieś. Leży na południu miasta, wzdłuż ulicy Jutrzkowickiej[6].
| Dzielnica Pabianic | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Pabianic | |
| SIMC |
0959100 |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
95-200[3] |
| Tablice rejestracyjne |
EPA |
Położenie na mapie Pabianic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu pabianickiego  | |
 51°38′55″N 19°21′38″E/51,648523 19,360491
| |
Historia edytuj
Dawniej samodzielna wieś. Od 1867 w gminie Widzew w powiecie łaskim. Pod koniec XIX wieku Jutrzkowice liczyły 328 mieszkańców[7]. W okresie międzywojennym należały do woj. łódzkiego. 1 października 1921 część wsi o nazwie Jutrzkowice Poduchowne włączono do Pabianic[1]. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 731[8]. 2 października 1933 utworzono gromadę Jutrzkowice w granicach gminy Widzew, składającą się z samej wsi Jutrzkowice[9]. Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy.
Po wojnie Jutrzkowice powróciły do powiatu łaskiego w woj. łódzkim jako jedna z gromad gminy Widzew[10].
1 stycznia 1950 Jutrzkowice włączono do Pabianic[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Dz.U. z 1921 r. nr 101, poz. 722
- ↑ a b Dz.U. z 1950 r. nr 3, poz. 23.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 137 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Jutrzkowice w serwisie Targeo
- ↑ Jutrzkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 644.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 20, poz. 258.
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej (1948).
Linki zewnętrzne edytuj
- Jutrzkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 644.