KIC 12557548

gwiazda w gwiazdozbiorze Łabędzia

KIC 12557548pomarańczowy karzeł położony w gwiazdozbiorze Łabędzia w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi, zbadany w ramach programu Kepler[2]. Obserwowana wielkość gwiazdowa obiektu wynosi 16m, temperatura powierzchni gwiazdy wynosi ok. 4400 K[2].

KIC 12557548
Ilustracja
Artystyczna wizja KIC 12557548 i jej planety
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Łabędź

Rektascensja

19h 23m 51,891s[1]

Deklinacja

+51° 30′ 17,0″[1]

Odległość

1533 ly
470[2] pc

Wielkość obserwowana

16m[2]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

pomarańczowy karzeł

Typ widmowy

K4V–K7V[2]

Masa

0,70 +0,08−0,04[2] M

Promień

0,65 +0,05−0,04[2] R

Temperatura

4400 K

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J19235189+5130170

Układ planetarny edytuj

Gwiazda najprawdopodobniej posiada planetę pozasłoneczną obiegającą ją po bardzo ciasnej orbicie, okres orbitalny tej planety wynosi zaledwie 15,7 godzin[2]. Jest to najkrótszy okres orbitalny wśród wszystkich znanych planet (stan na 2012)[3], planeta obiega gwiazdę w odległości zaledwie 1,5 milionów kilometrów od powierzchni gwiazdy – mniej niż cztery odległości Ziemi od Księżyca[3].

Planeta została odkryta metodą tranzytową, w jej przypadku uwagę astronomów zwrócił niezwykły przebieg zaćmienia gwiazdy obieganej przez planetę. Zazwyczaj tranzytujące planety regularnie zmniejszają widzialną jasność obieganych przez nie słońc, w przypadku KIC 12557548 obserwowane zaćmienia jej gwiazdy były bardzo nieregularne. Ich analiza wskazała, że planeta ciągnie za sobą „ogon” podobny do warkocza kometarnego; prawdopodobnie z powodu znacznej bliskości gwiazdy planeta jest powoli rozrywana[3], a metale występujące na jej powierzchni odparowują, kondensując następnie w ziarna pyłu. Innym wyjaśnieniem tego zjawiska może być intensywny wulkanizm, erupcje mogą tworzyć obserwowane chmury pyłu[4]. Szacuje się, że planeta traci około sto tysięcy ton materii na sekundę[3] (1 M🜨 na miliard lat[2]).

Przypisy edytuj

  1. a b KIC 12557548 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i Possible Disintegrating Short-Period Super-Mercury Orbiting KIC 12557548. arXiv, 2012-01-12. [dostęp 2012-05-19]. (ang.).
  3. a b c d A planet boils away under its blow-torch star. Bad Astronomy blog, 2012-01-19. [dostęp 2012-05-19]. (ang.).
  4. Newfound Exoplanet May Turn to Dust: Planet’s Dust Cloud May Explain Strange Patterns of Light from Its Star. ScienceDaily, 2012-05-18. [dostęp 2012-05-19]. (ang.).