Kamacyt
Kamacyt – minerał, krystaliczna postać stopu żelaza (Fe) i niklu (Ni), zawierającego do 10,46% niklu i 89,54% żelaza[1]. Występuje w meteorytach żelaznych i żelazno-kamiennych. Kamacyt może tworzyć w meteorytach wewnętrzne struktury zwane figurami Widmanstättena i liniami Neumanna. Kamacyt nazywany jest też „żelazem belkowym”. Największy udokumentowany kryształ kamacytu ma wymiary 92×54×23 cm[2].
 Figury Widmanstättena kamacytu i taenitu z meteorytu znajdującego się obecnie w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
α-(Fe,Ni); Fe0+0.9Ni0.1[1] |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
4 |
| Przełam |
haczykowaty |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Pokrój kryształu |
masywne – jednolicie nierozróżnialne kryształy tworzące duże masy |
| Układ krystalograficzny |
regularny (4/m 3 2/m) |
| Gęstość minerału |
7,9 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
żelazna |
| Rysa |
szara[1] |
| Połysk |
metaliczny |
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Kamacite Mineral Data. [dostęp 2011-08-28].
- ↑ P. C. Rickwood. The largest crystals. „American Mineralogist”. 66, s. 885–907, 1981. (ang.).