Kamień runiczny ze Snoldelev
Kamień runiczny ze Snoldelev (DR 248) – datowany na VIII wiek kamień runiczny[1]. Pochodzi ze Snoldelev na Zelandii, obecnie znajduje się w zbiorach muzeum narodowego w Kopenhadze[2].
Granitowy głaz ma 124 cm wysokości i szerokość 74 cm[1]. Został odkryty w 1775 roku, w 1811 roku zabrano go do Kopenhagi[3]. W 1986 roku w trakcie prac archeologicznych na miejscu jego pierwotnej lokalizacji odkryty został grób z okresu wikińskiego[2]. Napis został wyryty w dwóch rzędach i umieszczony w ramce. Czytany jest od dołu do góry, od lewej do prawej[1]. Obok niego umieszczono symbole swastyki oraz trykwetru utworzonego z połączenia trzech rogów do picia[2]. Widoczny jest także pochodzący ze znacznie wcześniejszego okresu krzyż słoneczny, wyryty na kamieniu prawdopodobnie w epoce brązu[2][3]. Treść inskrypcji głosi:
- kun'uAlts| |stAin ' sunaR ' ruHalts ' þulaR ' o salHauku(m)[2]
co znaczy:
- Gunnwalda kamień, syna Roalda, tula z Salhaug[4].
Pojawiające się w tekście słowo tul oznacza zawodowego recytatora, barda[1]. Z powodu nieprecyzyjności frazy nie wiadomo, czy tulem był Gunnwald, czy Roald[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Snoldelev-sten. runer.ku.dk. [dostęp 2014-12-27]. (duń.).
- ↑ a b c d e DK Sj 35. christerhamp.se. [dostęp 2014-12-27]. (szw.).
- ↑ a b Gunvalds sten. runer-moenter.natmus.dk. [dostęp 2014-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)]. (duń.).
- ↑ a b Paulina Horbowicz, Gert Kreutzer, Witold Maciejewski, Dominika Skrzypek: Runy. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011, s. 171. ISBN 978-83-7436-259-7.