Kamienica przy ulicy Nowy Świat 23 w Warszawie

budynek w Warszawie

Kamienica przy ulicy Nowy Świat 23socrealistyczno-klasycyzująca kamienica znajdująca się przy ulicy Nowy Świat 23 w Warszawie.

Kamienica przy ulicy Nowy Świat 23
Ilustracja
Fasada frontowa kamienicy
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Nowy Świat 23

Typ budynku

kamienica

Architekt

Juliusz Nagórski

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1923

Ukończenie budowy

1924

Odbudowano

1952

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Nowy Świat 23”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Nowy Świat 23”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Nowy Świat 23”
Ziemia52°13′57,287″N 21°01′10,884″E/52,232580 21,019690

Opis edytuj

Na miejscu tej posesji w 1784 roku stał dworek Macieja Żebrowskiego. W 1819 roku budowano tu kamienicę Czarneckiego. W połowie XIX wieku właścicielem nieruchomości był Jan Kowalski, później m.in. od lat 70. do co najmniej 1913 roku – Józef Turowski. Na początku XX wieku w piętrowej kamienicy stojącej na miejscu dzisiejszego budynku znajdowała się restauracja-bar „Trocadero”.

Przed 1923 roku budynek ten – wraz z sąsiednią kamienicą (Nowy Świat 25) – przeszedł na własność Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska” (założonego przez Władysława Augusta Kościelskiego) i odtąd losy obu posesji są splątane. Budynek został rozebrany i w jego miejscu wybudowano gmach siedziby wydawnictwa i luksusowej księgarni „Biblioteki Polskiej” na parterze, według projektu Juliusza Nagórskiego[1].

Budynek miał 2 kondygnacje, jednak był wyższy niż sąsiednie 3-piętrowe budynki. Trzy ogromne portale wejściowe rozdzielone czterema kolumnami jońskimi zajmowały całą szerokość kamienicy. Na wysokości pierwszego piętra – jeszcze większe 3 okna rozdzielony 8 kolumnami. Budynek był zwieńczony ogromnym gzymsem. Już w 1926 roku budynek należał do Luciany Gawrońskiej-Frassati, jednak księgarnia przetrwała tu do 1933 roku i dopiero wtedy została przeniesiona do znacznie mniejszego lokalu w sąsiednim budynku (ul. Nowy Świat 25).

Po 1929 roku na zapleczu kamienicy (oraz sąsiedniej nr 25) zbudowano budynek pasażu „Italia”, a wnętrza księgarni zmieniono w kawiarnię o tej samej nazwie.

Kamienica została odbudowana w 1952 roku. Obecnie jest to trzykondygnacyjny budynek o fasadzie w socrealistyczno-klasycyzującej formie. Przez wiele lat na parterze mieściła się Galeria „Nowy Świat” prowadzona przez pierwszą marszand w powojennej Polsce Lucynę Kubicę (1916–2006), obecnie cały parter zajmuje hinduska restauracja „Buddha”.

Pasaż „Italia” został wpisany do ewidencji zabytków w 2007 roku w rejestrze B pod numerem 1077.

Przypisy edytuj

  1. Nowy Świat 23. warszawa1939.pl. [dostęp 2018-07-19].

Bibliografia edytuj