Kanalik dystalny (kanalik dalszy, kanalik II rzędu, łac. Tubulus contortus distalis) – odcinek kanalika nerkowego między pętlą Henlego, a kanalikiem zbiorczym. Obejmuje on gruby odcinek ramienia wstępującego pętli Henlego oraz kanalik kręty. Jest zbudowany z nabłonka pokrytego licznymi mikrokosmkami, zwiększającymi powierzchnię wchłaniania. W komórkach tego nabłonka występuje duża liczba mitochondriów, zapewniających energię dla transportu aktywnego, zachodzącego w procesie resorpcji nieobowiązkowej. Cały kanalik jest opleciony przez tętniczkę odprowadzającą. W kanaliku dystalnym zachodzi również proces sekrecji, w którym do kanalika są wydzielane m.in. jony potasowe (K+) oraz amonowe (NH+4).

Schemat budowy nefronu z widocznym kanalikiem dystalnym (Tubulus contortus distalis)

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Tablice biologiczne. Witold Mizerski (red.). Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2004, s. 243. ISBN 83-7350-059-6.
  • Barbara Bukała: BIOLOGIA – Fizjologia zwierząt z elementami fizjologii człowieka. Kraków: Wydawnictwo Szkolne OMEGA, 2005, s. 313–314. ISBN 83-7267-192-3.
  • BIOLOGIA, Vademecum maturalne 2011. Monika Balcerowicz (red.). Gdynia: Operon, 2010, s. 258–259. ISBN 978-83-7680-166-7.