Kapałkowy Słup
Kapałkowy Słup (słow. Ľadový stĺp[1]) – turnia w Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest niższym z dwóch najwybitniejszych obiektów w zachodniej grani Pośredniej Kapałkowej Turni. Drugą z tych turni jest położony na wschód od niego Kapałkowy Dziób, oddzielony Wrótkami za Słupem. Na zachodzie natomiast Kapałkowy Słup graniczy z Kapałkowym Zębem, oddzielonym Wrótkami za Zębem[2].
 Kapałkowy Słup wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście |
2 sierpnia 1909 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′11,0″N 20°10′38,9″E/49,203056 20,177472
| |
Północne stoki opadają z Kapałkowego Słupa i sąsiednich obiektów do Kapałkowego Koryciska, odgałęzienia Doliny Śnieżnej, natomiast południowe – do Doliny Suchej Jaworowej[3].
Na wierzchołek nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Wejście dla taterników możliwe jest granią lub z obu sąsiednich dolin. W południowej ścianie Kapałkowego Słupa tkwi wyraźne żebro. Od wschodu turnia ma kształt słupa[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki, 2 sierpnia 1909 r.,
- zimowe – Čestmír Harníček, Arno Puškáš, Karel Skřipský i Jozef Velička, 26 marca 1953 r.[2]
Przypisy edytuj
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-24].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 32–33.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.