Kapitał obrotowy (zwany kapitałem pracującym) stanowi nadwyżkę aktywów obrotowych nad zobowiązaniami krótkoterminowymi:

KON = AKTYWA OBROTOWE – ZOBOWIĄZANIA BIEŻĄCE (krótkoterminowe)

Kapitał obrotowy netto jest to również ta część kapitałów stałych przedsiębiorstwa, która finansuje aktywa obrotowe, a nie finansuje aktywów trwałych: KON = KAPITAŁ STAŁY – AKTYWA TRWAŁE

Przedstawia to grafika poniżej:

Firmy muszą utrzymywać odpowiedni poziom kapitału obrotowego netto aby zapewnić właściwe relacje między tempem wzrostu firmy, jej sprzedaży a poziomem majątku obrotowego. Na przykład wzrost sprzedaży powoduje konieczność utrzymywania wyższego poziomu zapasów a to z kolei określa zapotrzebowanie na środki niezbędne do ich finansowania.

Odpowiedni poziom kapitału obrotowego netto pozwala uniknąć:

  • wysokich kosztów pozyskania kapitału na finansowanie bieżącej działalności przedsiębiorstwa,
  • strat wynikających z konieczności szybkiej sprzedaży majątku (nawet poniżej ich wartości) w celu pozyskania kapitału na bieżącą działalność firmy.

Strategie zarządzania wysokością kapitału obrotowego netto są dwie:

Konserwatywna:

Agresywna:

  • celem jest utrzymywanie niskiej wartości aktywów obrotowych w relacji do zobowiązań bieżących,
  • skutkiem jest obniżenie płynności finansowej przedsiębiorstwa,
  • w efekcie zwiększa się rentowność firmy.

Składniki kapitału obrotowego edytuj

W skład kapitału obrotowego wchodzą takie czynniki, które w przedsiębiorstwie pozostają przez okres krótszy od 12 miesięcy. Do podstawowych składników bilansu w części aktywa i drugiej literze (B aktywa obrotowe) wchodzą:

Kapitał obrotowy brutto edytuj

Istnieje też pojęcie kapitału obrotowego brutto (KOB), które oznacza całkowitą wartość aktywów obrotowych przedsiębiorstwa. Stąd też pod pojęciem „kapitału pracującego” rozumie się często kapitał obrotowy netto.