Kapitan Pazur

gra wideo

Kapitan Pazur (ang. Claw) – komputerowa gra platformowa wydana przez Monolith Productions 30 września 1997. Wersja polska została wydana 12 maja 1998 przez Techland.

Kapitan Pazur
Claw
Producent

Takarajimasha

Wydawca

Monolith Productions

Dystrybutor

PL: Techland[1]

Wersja

1.30

Data wydania

30 września 1997
PL: 12 maja 1998[2]

Gatunek

platformowa

Tryby gry

jedno- i wieloosobowa[2]

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows[2]

Nośniki

1 CD[2]

Wymagania

procesor Pentium, 32 MB RAM, karta dźwiękowa kompatybilna z DirectX 5, 150 MB HDD, CD-ROM 8x, Windows 95 lub nowszy

Kontrolery

mysz, klawiatura

Strona internetowa

Akcja gry toczy się w XVII wieku. Kapitan Pazur po odkryciu tajemnicy Amuletu Dziewięciu Istnień rusza w poszukiwanie medalionu.

Rozgrywka edytuj

Kapitan Pazur jest dwuwymiarową, platformową grą zręcznościową[3][2]. Gracz kieruje antropomorficznym kotem w stroju pirata, Natanielem Pazurem, i ma do przejścia 14 poziomów, które rozgrywają się w więzieniu La Roca i Podmorskich Grotach oraz na Wybrzeżu Piratów i Wyspie Tygrysów[2]. Musi zebrać wszystkie fragmenty mapy i dziewięć klejnotów Amuletu Dziewięciu Istnień[2], które zdobywa po wygranych walkach z bossami[3]. W trakcie rozgrywki zbiera znajdujące się na drodze skarby, unika pułapek i pokonuje przeciwników m.in. za pomocą szabli, pistoletu i dynamitu oraz czaru Magicznego Pazura[2][3]. Bohater na początku gry posiada sześć żyć[4] oraz 100 punktów zdrowia, które traci podczas pojedynków i które może odzyskać dzięki zbieranym po drodze napojom leczniczym[3].

Gra podzielona jest na tryb jedno- i wieloosobowy. W trybie jednoosobowym gracz, dzięki możliwości wczytywania gry, sam wybiera poziom i miejsce, od którego chce zagrać, poza tym może też grać na samodzielnie przygotowanych w edytorze poziomach[3]. W trybie wieloosobowym maksymalna liczba uczestników wynosi 64[5], a ich zadaniem jest jak najszybsze przejście gry bądź zdobycie jak największej liczby punktów w poszczególnych poziomach[3].

Fabuła edytuj

Akcja gry toczy się w XVII wieku[3]. Nataniel Józef Pazur, kapitan panujący nad wodami Siedmiu Mórz i największy pirat Królestwa Zwierząt, jest poszukiwany przez króla Cocker Spaniarda, który oskarża go o liczne zbrodnie przeciw królestwu oraz lekceważenie korony i wyznacza 1 mln złotych monet za jego ujęcie[3][6]. Statek kapitana zostaje zatopiony przez flotę marynarki pod wodzą admirała La Rauxe, który umieszcza Pazura wraz z załogą w lochach zamku La Roca[6]. Tam bohater odnajduje fragment mapy i list byłego więźnia Edwarda Tobina, z którego dowiaduje się o Amulecie Dziewięciu Istnień, mistycznym artefakcie, który obdarza właściciela niemalże wiecznym życiem[3][6][2]. Pazur ucieka ze swej więziennej celi, po czym rozpoczyna poszukiwania brakujących klejnotów medalionu[2].

Produkcja edytuj

Producentem gry jest firma Takarajimasha[2]. Za wydanie gry odpowiadała wytwórnia Monolith Productions[7], wersja polska została wydana przez Techland.

Po sukcesie gry rozważano stworzenie kontynuacji Kapitana Pazura. Zgodnie z zapowiedziami polskiego studia Techland druga część gry miała ukazać się na przełomie października i listopada 2007, a rozgrywka miała polegać na walce tytułowego bohatera z bandą Kapitana Dogera[8]. Ze względu na utratę przez studio licencji na wykorzystywanie wizerunku Kapitana Pazura plany wydania kontynuacji zostały zawieszone[9]. Zamiast tego w 2009 firma wydała grę Nikita: Tajemnica skarbu piratów, której główną bohaterką została antropomorficzna lisica w stroju pirata[9]. Gracz miał za zadanie pokonać Dogera, pragnącego zdobyć Magiczną Szablę, która daje jej posiadaczowi panowanie nad morzami i oceanami[9].

Odbiór edytuj

Gra uzyskała głównie wysokie oceny recenzentów[5][10][2][4][11]. Krytycy chwalili grę m.in. za łatwe sterowanie[5]. Doceniali także wysoki poziom oprawy graficznej, w tym ciekawie zaprojektowane lokacje i modele postaci[3], a także dobrze zaprojektowane przerywniki filmowe[5][12]. Przychylnie oceniali oprawę dźwiękową gry[3][4], w tym fakt, że każdy z poziomów miał własną ścieżkę dźwiękową[12]. Zwracali uwagę na wysoki poziom trudności rozgrywki[12], zwłaszcza w drugiej części rozgrywki[5]. Ponadto doceniali dostępność edytora, który umożliwia tworzenie autorskich poziomów[12].

Polscy krytycy pozytywnie oceniali również polskojęzyczny dubbing gry, w którym głosu użyczyli m.in. Rafał Chmura jako Kapitan Pazur, Mirosław Guzowski jako La Rouxe i Wojciech Paszkowski jako sługa Pazura[4].

Niektórzy recenzenci określali rozgrywkę jako nudną[13], krytykowali także „frustrujący” i „nielogiczny” system zapisu gry, który zapamiętywał nie tylko etap rozgrywki, ale także liczbę żyć, poziom zdrowia i zapasy amunicji[14].

Przypisy edytuj

  1. Kapitan Pazur. „Click!”. 21/2000, s. 22. Wydawnictwo Bauer. 
  2. a b c d e f g h i j k l Kapitan Pazur, Captain Claw (PC). Gry-Online. [dostęp 2018-08-20].
  3. a b c d e f g h i j k Kapitan Pazur [online], ppe.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  4. a b c d Agnieszka Barwicka, Wehikuł czasu: Ahoj przygodo, czyli Kapitan Pazur [online], gazetafenestra.pl, 30 stycznia 2019 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  5. a b c d e Mark East, Claw Review [online], gamespot.com, 10 listopada 1997 [dostęp 2021-10-21] (ang.).
  6. a b c Kapitan Pazur (PC) [online], miastogier.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  7. Claw. IGN. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).
  8. Jiker: Techland zapowiada kontynuację przygód Kapitana Pazura. gry-online.pl, 2007-08-24. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).
  9. a b c Jiker: Kapitan Pazur II przeistacza się w "charakterną" Nikitę. gry-online.pl, 2008-04-02. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).
  10. Claw for PC Reviews - Metacritic [online], metacritic.com [dostęp 2021-10-21] (ang.).
  11. Michael L. House, Claw – Review – allgame [online], allgame.com [dostęp 2021-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-15] (ang.).
  12. a b c d Daniel Przekociński, Gierki z Gazetki- Kapitan Pazur [online], vigilantmagazine.pl, 30 sierpnia 2021 [dostęp 2021-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-21] (pol.).
  13. Colin Williamson, PC Gamer Online – Claw [online], pcgamer.com, grudzień 1997 [dostęp 2021-10-21] [zarchiwizowane z adresu 1999-12-05] (ang.).
  14. Anthony Burch, Games that time forgot: Claw [online], destructoid.com, 16 stycznia 2007 [dostęp 2021-10-21] (ang.).