Karabinek Daewoo K1

K1 – produkowany przez koreańską firmę Daewoo Precision Industries karabinek szturmowy.

K1
Ilustracja
Państwo

 Korea Południowa

Producent

Daewoo Precision Industries

Rodzaj

karabinek szturmowy

Historia
Prototypy

lata 80. XX wieku

Produkcja

lata 80. XX wieku – do chwili obecnej

Dane techniczne
Kaliber

5,56 mm

Nabój

5,56 x 45 mm NATO

Wymiary
Długość

660 mm (z kolbą złożoną)
850 mm (z kolbą rozłożona)

Masa
broni

2,88 kg (niezaładowany)

lufy

267 mm

Inne
Szybkostrzelność teoretyczna

700 – 900 strz./min

Historia konstrukcji edytuj

Podobnie jak w wielu innych krajach Azji Południowo-Wschodniej, tak i w Korei przez wiele lat podstawowym uzbrojeniem żołnierzy piechoty był karabin M16. Początkowo był on kupowany w USA, później produkowany na licencji nabytej od Colt Patent Firearm Mfg. Co (od 1973 roku). W 1982 roku koncern Daewoo przejął produkujące broń strzelecką państwowe zakłady w Pusan i utworzył spółkę Daewoo Precision Industries, zajmującą się produkcją broni strzeleckiej. Następnym krokiem było podjęcie decyzji o rozpoczęciu prac nad nowymi broniami: karabinem i karabinkiem. Odmiennie, niż w przypadku innych konstrukcji, gdzie karabinek jest po prostu skróconym karabinem i ma identyczne jak karabin mechanizmy wewnętrzne, karabin Daewoo K2 i karabinek K1 mają odmienną konstrukcję.

W karabinku K1 zastosowano układ bez tłoka gazowego, podobny jak w M16. Gazy prochowe są odprowadzane cienką rurką do komory zamkowej, gdzie działają bezpośrednio na suwadło. Takie rozwiązanie pozwala zmniejszyć masę broni, ale wiąże się z koniecznością większej dbałości o broń (osady z gazów prochowych zanieczyszczają wnętrze komory zamkowej, co może prowadzić do zacięć).

W 2003 roku zaprezentowano wytłumiony pistolet maszynowy Daewoo K7 wykorzystujący komorę zamkową karabinka K1.

Opis konstrukcji edytuj

Daewoo K1 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania automatyki oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Broń nie posiada tłoka gazowego. Gazy prochowe przez rurkę o małej średnicy przedostają się do komory zamkowej i oddziałują bezpośrednio na suwadło. Ryglowanie przez obrót zamka (osiem rygli). Suwadło podparte jest od tyłu przez dwie równoległe sprężyny powrotne. Mechanizm spustowy kurkowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trójstrzałowymi i ogniem ciągłym. Dźwignia przełącznika rodzaju ognia (po lewej stronie broni) pełni jednocześnie funkcję dźwigni bezpiecznika. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (magazynki zamienne z magazynkami M16). Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka, zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Do jego zwalniania służy przycisk po lewej stronie broni. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki w osłonie i celownika przeziernikowego. Kolba wysuwana składa się z dwóch prętów-ramion i stopki.

Bibliografia edytuj