Karel Kovařovic
Karel Kovařovic (ur. 9 grudnia 1862 w Pradze, zm. 6 grudnia 1920 tamże[1][2]) – czeski kompozytor i dyrygent.
 Portret Karela Kovařovica, mal. Jan Vilímek | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
W latach 1873–1879 studiował w Konserwatorium Praskim, gdzie uczył się gry na klarnecie, harfie i fortepianie[1][2]. Pobierał także lekcje śpiewu i prywatnie uczył się kompozycji u Zdenka Fibicha[1]. Od 1879 do 1885 roku był harfistą Teatru Narodowego w Pradze[2]. Był kapelmistrzem orkiestry teatru czeskiego w Brnie (1885–1886) i dyrygentem teatru w Pilźnie (1886–1887)[1]. Od 1890 roku uczył w szkole muzycznej Františka Pivody, po jego śmierci pełnił natomiast do 1900 roku funkcję jej dyrektora[1].
W 1895 roku założył własną 63-osobową orkiestrę, z którą wykonywał dzieła młodych kompozytorów takich jak Vítězslav Novák czy Josef Suk, a także dzieła dawnych czeskich twórców, m.in. Josefa Myslivečka[1]. Od 1900 roku do swojej śmierci w 1920 roku pełnił funkcję pierwszego dyrygenta Teatru Narodowego w Pradze[1][2]. Dał koncerty w Wiedniu (1918) oraz Paryżu i Londynie (1919)[1].
Twórczość edytuj
Zarówno jako kompozytor, jak i dyrygent, skupiony był na twórczości operowej, której przypisywał szczególną rolę w kształtowaniu uczuć narodowych wśród narodu czeskiego[1]. Pełniąc przez dwie dekady funkcję pierwszego dyrygenta Teatru Narodowego w Pradze przygotował liczne przedstawienia, w tym ponad sto premier operowych, operetkowych i baletowych, propagował twórczość Bedřicha Smetany i Antonína Dvořáka[1]. Poprowadził prapremiery oper Rusałka Dvořáka (1901), Vlasty skon Otakara Ostrčila (1904), Jessika Josefa Bohuslava Foerstera (1905) i Karlštejn Vítězslava Nováka (1916)[1]. Krytycznie oceniał natomiast Jenůfę Leoša Janáčka i wielokrotnie między 1904 a 1916 rokiem odrzucał jej partyturę, zanim w końcu po wymuszonych na kompozytorze zmianach zgodził się ją wykonać[1].
Wybrane kompozycje edytuj
(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]
Utwory orkiestrowe
- uwertura Veseloherní (1880)
- poemat symfoniczny Únos Persefony (1887)
- uwertura Dramatická (1891)
- Koncert fortepianowy (1894)
- Symfonické intermezzo (1896)
Utwory kameralne
- 3 kwartety smyczkowe (I D-Dur 1878, II a-moll 1887, III G-Dur 1894)
Opery
- Ženichové (wyst. Praga 1884)
- Cesta oknem (wyst. Praga 1886)
- Noc Šimona a Judy (wyst. Praga 1892)
- Psohlavci (wyst. Praga 1898)
- Na starém bělidle (wyst. Praga 1901)
Operetka
- Edip král (wyst. Praga 1894)
Balety
- Hašiš (wyst. Praga 1884)
- Pohádka o nalezeném štěstí (wyst. Praga 1886)
- Na zaletech (wyst. Praga 1909)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 179–180. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1946–1947. ISBN 978-0-02-865528-4.
Linki zewnętrzne edytuj
- Karel Kovařovic – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project