Karin Branzell
Karin Maria Branzell[1] (ur. 24 września 1891 w Sztokholmie, zm. 14 grudnia 1974 w Altadena w stanie Kalifornia[1][2]) – szwedzka śpiewaczka operowa, alt.
 Karin Branzell w roli tytułowej w Carmen, Sztokholm 1913 | |
| Imię i nazwisko |
Karin Maria Branzell |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Początkowo kształciła się na organistkę, dopiero z czasem zdecydowała się na studia wokalne[2]. Studiowała u Thekli Hofer w Sztokholmie, Louisa Bachnera w Berlinie i Enrico Rosatiego w Nowym Jorku[1]. Debiutowała w 1912 roku w sztokholmskiej Kungliga Operan partią Księcia Sarvilaka w operze Eugena d’Alberta Izeyl[1][2]. W 1918 roku została solistką Staatsoper w Berlinie, w której występowała do 1933 roku[2]. W 1924 roku rolą Fryki w Walkirii zadebiutowała na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera, z którą następnie związana była do 1944 roku[1][2]. Gościnnie śpiewała w Covent Garden Theatre w Londynie, mediolańskiej La Scali, Opéra de Paris, Operze Wiedeńskiej i Teatro Colón w Buenos Aires[2]. W latach 1930–1931 gościła na festiwalu w Bayreuth[1]. Po zakończeniu kariery scenicznej uczyła śpiewu w nowojorskiej Juilliard School[1][2].
Do jej największych kreacji należały Amneris w Aidzie, Azucena w Trubadurze, Dalila w Samsonie i Dalili, Herodiada w Salome, Wenus w Tannhäuserze, Brangena w Tristanie i Izoldzie, Erda w Złocie Renu, Waltrauta w Zmierzchu bogów, Magdalena w Śpiewakach norymberskich[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 437. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f g h Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 337–338. ISBN 83-224-0334-8.