Karina Marusińska

Karina Marusińska
	; Karina Marusińska, fot. Grzegorz Stadnik
Data i miejsce urodzenia	1983 ; Piotrków Trybunalski
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Dziedzina sztuki	sztuki wizualne, dizajn, ceramika, performans
Epoka	sztuka współczesna
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Karina Marusińska (ur. 1983 w Piotrkowie Trybunalskim) – artystka interdyscyplinarna, projektantka ceramiki, nauczycielka akademicka, animatorka społeczno-kulturalna. Mieszka i pracuje we Wrocławiu^[1].

Wykształcenie edytuj

W 2003 r. ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Kielcach, a w 2008 r. Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu, uzyskując na Wydziale Ceramiki i Szkła dyplom w zakresie wzornictwa – projektowania ceramiki. W 2010 r. ukończyła Podyplomowe Studia Projektowanie Wzornicze w Zarządzaniu Rozwojem Nowego Produktu (Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Szkoła Główna Handlowa)^[1]^[2]. W latach 2013-2014 studiowała w ramach International Post-Graduate Course „Kaolin” Art and Design in Contemporary Ceramics (ENSA Limoges, Francja i Jingdezhen, Chiny)^[1]. W 2015 r. obroniła z wyróżnieniem pracę doktorską w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuk projektowych^[1].

Przebywała na stypendiach na Uniwersytecie Pais Vasco w Bilbao w Hiszpanii (2007) oraz w Instytucie Ceramiki w Guebwiller we Francji (2008)^[1]^[2].

Praca zawodowa edytuj

Praca dydaktyczna edytuj

Od 2010 r. asystentka w II Pracowni Projektowania Ceramiki Użytkowej prof. Mirosława Kocińskiego na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu^[2], obecnie adiunktka tamże.

Rezydencje artystyczne edytuj

2011 rezydencja „Shaping the New”, Koszyce,
2017 Styria Artist in Residence, Graz^[3],
2017 rezydencja „Punkt widokowy”, Centrala Art Gallery, Birmingham^[1].

Udział w sympozjach i plenerach edytuj

2006 „Ceramika Wypalana Drewnem”, międzynarodowe sympozjum i plener ceramiczny, Luboradów,
2007 „Deutsch-Polnische Kunst”, międzynarodowe sympozjum, Reichenhaller Akademie, Niemcy,
2008 XXXII międzynarodowe sympozjum „Porcelana Inaczej”, Wałbrzych,
2010 46. Międzynarodowy Plener Ceramiczno-Rzeźbiarski w Bolesławcu,
2011 międzynarodowe sympozjum ceramiczne „Fenomen Gemer”, Ozdany^[1].

Wybrana działalność kuratorska i organizatorska edytuj

2006 „Grand Kanion Sztuki. Kraj-obraz kopalni” (wraz z Aleksandrą Idziak-Brown), Kopalnia Węgla Brunatnego w Bełchatowie,
2010 „Inny punkt widzenia. Architektura oczami wyobraźni”, Szkoła Liderów, Wrocław,
2012 „Design łączy. Nowy wymiar komercjalizacji wiedzy”, ASP we Wrocławiu, Centrum Design Kielce, Park Technologiczny w Kielcach,
2014 „Wielkie Żarcie”, ASP we Wrocławiu, Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016,
2014 „Art Food 2014”, ASP we Wrocławiu,
2014 „Swinging Imagination”, Musee du Four des Casseaux, Limoges,
2014, 2016, 2017, 2018 „Empty Bowls", Festiwal Wysokich Temperatur, ASP we Wrocławiu,
2018 „Co tu robi Food Think Tank?!”, Łódź Design Festival^[1].

Twórczość edytuj

Karina Marusińska, "Cisza", 2017, fot. Karina Marusińska

Artystka początkowo projektowała biżuterię, ceramikę użytkową oraz gadżety, zajmowała się też projektowaniem produktu 3D, design managementem czy eventami^[2]. W kolejnych latach zwróciła się w stronę działań interdyscyplinarnych, w których ceramika jest często punktem wyjścia do dalszych poszukiwań lub tylko jednym z użytych mediów. W rozmowie z Katarzyną Roj, przy okazji swojej wystawy indywidualnej Część zamiast całości prezentowanej w BWA Wrocław na przełomie 2016 i 2017 r., artystka przyznała, że chce:

...rozprawić się z łatką, która do mnie przylgnęła. Łatką dizajnerki. Łączono mnie wprawdzie z dizajnem autorskim, bo nigdy nie pracowałam dla przemysłu, ale ta jednoznaczność swędziała mnie i stawała się coraz bardziej nieznośna. Przecież od zawsze działałam interdyscyplinarnie, ale z różnym naciskiem na poszczególne dyscypliny^[4].

Obecnie tworzy przede wszystkim obiekty, instalacje, prace wideo czy rzeźby. Jak artystka sama pisze o swojej twórczości:

Fascynują mnie napięcia tworzące się na styku tego, co wewnętrzne i zewnętrzne, prywatne i publiczne, szlachetne i pospolite, smaczne i obrzydliwe. Eksploruję obszary graniczne, w których ścierają się przeciwieństwa. Wykorzystuję ich transgresywny potencjał. Interesuje mnie także to, co jest spychane na społeczny i kulturowy margines. [...] Moje zainteresowania oraz działania mają charakter wielowymiarowy. Kiedy się gubię, wykopuję rękami dziurę w ziemi i sięgam do korzeni^[1].

Współpracowała z szeregiem twórców i twórczyń z różnych dyscyplin, m.in.: Katarzyną Goleń, Agnieszką Rzeźniak i Natalią Rzeźniak (jako grupa Łuhuu!), Agnieszką Bar i Agnieszką Kajper (jako grupa Wzorowo!), kolektywem Food Think Tank, Fundacją ArtTransparent, Łukaszem Paluchem, Peterem Kreibichem, Justyną Fedec, Karoliną Pietrzyk, Grupą Projektor, Unisono Design, Maciejem Wrzalikiem, Marcinem Wokanem, Studio 91, Oteckim, Łukaszem Walterowiczem, Krzysztofem Kucharczykiem, Pawłem Kosuniem, Wojciechem Kwietniem-Janikowskim, Aleksandrą Idziak-Brown czy Beatą Kwiatkowską^[1].

Wybrane prace edytuj

Akcja, instalacja, wideo edytuj

Purity, 2011-2015; instalacja; piaskowane płytki gresowe, 180 × 180 cm.
Karina Marusińska, "To, co zostało", 2014, fot. Karina Marusińska
To, co zostało, 2014; papier ceramiczny, 4 × 2 x 2 cm.
Karina Marusińska, "HUG", 2015, fot. Krzysiek Orlowski
HUG, 2015; akcja, instalacja – metalowa poręcz z porcelanowymi elementami, wideo, 8'29''; w ramach Programu „Mosty” Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016.
Powidok, 2016; wideo, 3'44'', loop; w ramach wystawy „Widmo” – Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice.
Rękoczyny, 2016; instalacja dźwiękowa, 21'03''; współpraca: Beata Kwiatkowska; w ramach Przeglądu Sztuki Survival 14 – Fabryka Automatów Tokarskich, Wrocław.
Chcę Ci jeszcze powiedzieć, że…, 2016; akcja, wideo, 16'39''; współpraca: Marcin Wokan; w ramach projektu „Pociąg do sztuki" – Wrocław-Drezno.
Dobra widoczność, 2017; projekt społeczny, instalacja; w ramach rezydencji – Centrala Art Gallery, Birmingham, Wielka Brytania.
Punkt widokowy, 2017; kurtyna PCV z nadrukiem; w ramach rezydencji – Centrala Art Gallery, Birmingham, Wielka Brytania.
Cisza, 2017; instalacja; kamień, tkanina, elementy pasmanteryjne, drewno, papier, 12 × 10 x 35 cm.
#JB, 2018, instalacja, witraż; w ramach Przeglądu Sztuki Survival 16 – pałac Waldenberg-Pachalych, Wrocław
Tablerror, 2019, instalacja performatywna, wideo; współpraca: Alicja Kielan, Food Think Tank; w ramach 18. Biennale Sztuki Mediów WRO „Czynnik ludzki” – Piekarnia, Wrocław^[1].

Obiekt edytuj

Uszka, 2007; porcelanowa biżuteria.
Konserwowe, 2007; porcelana (formy przemysłowe), szkło, metal, różne wymiary.
REproducts, 2007; porcelanowe naczynia; pojemniki; porcelana (formy przemysłowe), kalkomania, różne wymiary.
Czarka (do) herbaty, 2007, porcelana (forma przemysłowa), liście herbaty, 8 × 18 x 18 cm.
Karina Marusińska, "Ogryzki", 2008, fot. Mariusz Walterowicz
Ogryzki, 2008; porcelanowe miski i kubki; porcelana malowana złotem, 10 × 18 x 18 cm, 7 × 14 x 14 cm.
Uszczerby, 2008; porcelanowe naczynia; porcelana malowana złotem i lustrami (formy przemysłowe), różne wymiary.
Ta-lerz!, 2008; porcelana (formy przemysłowe), plastik, ca. 15 × 20 x 16 cm.
O!wady, 2008; porcelanowe naczynia.
Antykradzieżowe, 2009; porcelanowa biżuteria; porcelana, kamionka, 4 × 4 x 1 cm każde.
Kiwaczek, 2009; porcelanowa figurka; porcelana, metal, sznurek.
Uhaha, 2009; porcelanowe uchwyty; porcelana (formy przemysłowe), gumowa przyssawka, różne wymiary.
Sorto, 2009; porcelanowe naczynia.
Jakubki, 2009; kubki, producent: Meble VOX^[5].
Hard made, 2010; kamionka malowana, [6x] 3 × 25 x 25 cm.
Karina Marusińska, "RWB", 2013, fot. Karina Marusińska
RWB, 2013; porcelana malowana naszkliwnie, 60 × 30 x 30 cm.
Karina Marusińska, "Kraj-obraz", 2013, fot. Karina Marusińska

Karina Marusińska, "Chwasty", 2014, fot. Justyna Fedec
Kraj-obraz, 2013; porcelana, worki foliowe, [4x] 63 × 32 x 32 cm.
Nie na miejscu, 2014; porcelana malowana, 65 × 28 x 28 cm.
Chwasty, 2014; porcelana natryskiwana kobaltem, [60x] Ø 26 cm.
Karina Marusińska, "Obiekt z otworem", 2014, fot. Justyna Fedec
Obiekt z otworem, 2014; porcelana, 11 × 36 x 36 cm.
Karina Marusińska, "II. V.", 2014, fot. Justyna Fedec
II. V., 2014; porcelana, [2x] 10 × 14 x 14 cm.
Karina Marusińska, "Od dobrobytu do odbytu, przez odbyt w niebyt", 2014, fot. Justyna Fedec

Od dobrobytu do odbytu, przez odbyt w niebyt, 2014; porcelana malowana naszkliwnie, [22x] Ø 18-34 cm^[2]^[1].

Inne prace edytuj

Mój dom tam, gdzie ja, 2011, wideo-performans.
Chcę być słaba, chcę być krucha jak porcelana, 2012, wideo-performans, 3'21''.
Ślady, 2012, wideo-performans, 4'49''.
Blisko, 2012; instalacja; stół, tkanina^[1].

Grupa Łuhuu! edytuj

W ramach działań grupy Łuhuu!, współtworzonej od 2005 r. wraz z Katarzyną Goleń, Agnieszką Rzeźniak i Natalią Rzeźniak, artystka realizuje akcje artystyczne, eksplorujące przede wszystkim zagadnienie płci kulturowej i zachowań społecznych wiązanych z kobiecością oraz zjawiska mające miejsce na przecięciu sfery prywatnej i publicznej^[6]. Prace artystek utrzymane są w poetyce niewinności i beztroski – zaaranżowane przez nie sytuacje przywodzą na myśl domek dla lalek, w których jednak, pod pozorem infantylności, autorki stawiają dojrzałe pytania^[7]. Piotr Stasiowski tak scharakteryzował twórczość grupy:

Być może więc, próbując przybliżyć charakter pracy twórczej tych artystek, należy posłużyć się kategorią dziewczyństwa, wiązanego z trzecią falą feminizmu. [...] Regularnie występując w białych, niemalże komunijnych sukienkach pozwalają się ponieść zabawowemu klimatowi ich prac. [...] Ich celowe zatrzymywanie się w świecie dzieciństwa ma charakter przemyślanej prowokacji i konsekwentnej pozy artystycznej. Podejmując tą grę pozwalają sobie na dezynwolturę, z jaką mogą traktować ograniczenia dorosłych, poważnych artystów. Nawet jeśli jest to poza stworzona na potrzebę czasu edukacji w szkole plastycznej, sprawdza się w działaniu. Dystans, który stwarzają swoimi działaniami wobec „poważnych” działań artystycznych sprawia, że można traktować je z przymrużeniem oka. Myliłby się jednak ten, kto upatrywałby w ich akcjach dziecinady, epatowania infantylizmem. Dotykając dorosłych kwestii za pomocą narzędzi postrzegania dziewczynek wyjaskrawiają pewne rudymentalne zachowania społeczne, w poetycki sposób opisują je i poddają ponownej analizie. Ich pozornie niewinna, urokliwa „dziewczyńskość” umożliwia odkrywanie i kwestionowanie zapisanych kodów społecznych^[8].

Choć artystki w ramach swoich działań pozostają zazwyczaj bierne, to angażują publiczność do interakcji – jak zwraca uwagę Karolina Dzimira, "na publiczność działa elektryzująco sama sytuacja przez nie wytworzona"^[9]. Działania grupy odbywają się przede wszystkim w przestrzeni publicznej, najczęściej podczas polskich i zagranicznych festiwali artystycznych oraz w przestrzeniach instytucji kultury.

Wybrane działania edytuj

Huśtawki, 2006, Przegląd Młodej Sztuki Survival 4, Wrocław.
Ocean, 2007, Sopelana, Hiszpania; 2008, CSW Łaźnia, Gdańsk.
Bil-Babel, 2007, Bilbao, Hiszpania.
Obiekt I, II, III, IV, 2007, Przegląd Młodej Sztuki Survival 5, Wrocław.
Panie, Panowie – Akcja!, 2008, 29. Przegląd Piosenki Aktorskiej – Nurt OFF, Wrocław.
Gigantki, 2008, Przegląd Młodej Sztuki Survival 6, Wrocław.
Jak w domu, 2008, Festivel de Coutures, Strasburg, Francja.
Porachunki, 2008, ArtBoom, Kraków.
Być jak Sędzia Główny, 2010, BWA Awangarda, Wrocław.
Baw się (ze) mną, 2011, Centrum Nauki Kopernik, Warszawa.
4:0, 2012, Przegląd Sztuki Survival 10, Wrocław.
Wycieraczki, 2012, Out of Sth, Wrocław.
Schron, 2012, Akademia Filmu Dokumentalnego Dok.Art, Muzeum Współczesne Wrocław^[10].

Grupa Wzorowo edytuj

Grupa została założona w 2009 r. wraz z Agnieszką Kajper i Agnieszką Bar, a każda z artystek miała już za sobą realizacje indywidualne. Nazwa grupy nawiązuje do słów "wzór", "wzornictwo", "wzorzec", a w swojej działalności grupa czerpała z twórczości ludowej oraz projektowania czasów PRL – bezpośrednią inspiracją miała być plakietka przypinana wzorowym uczniom^[11]^[12]. Projektantki tworzyły z wykorzystaniem takich materiałów, jak szkło i ceramika, najchętniej odpadowych, jak np. stłuczka szklana. "Najlepsze szkło projektantki znajdowały na rozbitych przystankach autobusowych, które jednocześnie sprzątały, odwracając tym samym akty bezmyślnego wandalizmu", jak zauważyła Katarzyna Zacharska^[11]. Ich twórczości bliskie były idee projektowania w duchu zrównoważonego rozwoju – użycie trwałych materiałów, recykling i upcykling, lokalność oraz współpraca z rzemieślnikami^[12]. Prace grupy cechuje uważne wykorzystanie materiału, minimalizm i zabawa skojarzeniami, "balansują pomiędzy dizajnem a kreacją artystyczną"^[11]. Jak deklarowały same artystki:

Odbiorcą naszego designu jest człowiek, który ceni w przedmiocie drugie dno, dodatkowy sens, który traktuje przedmiot jak zabawę, zagadkę, jak obiekt do poznania. Coś dla zdystansowanych zarówno do siebie samych, jak i do otaczającej rzeczywistości. Staramy się, by nasze obiekty nosiły znamiona wyjątkowych i skrojonych na miarę. Jeśli użytkownik czuje z nimi więź emocjonalną i służą mu – to jest to dla nas pewnego rodzaju sukces. Człowieka kształtują również tak z pozoru nieznaczące rzeczy jak talerz na którym zje śniadanie. Proponujemy przedmioty, które z przymrużeniem oka sięgają do historii i kultury polskiej. Przypominają skąd jesteśmy, jaka była/jest nasza rzeczywistość i jak możemy ją wykreować. Mimo całego pokładu znaczeń i wartości jakimi faszerujemy nasze produkty, staramy się być swobodne i nienachalne, by w efekcie końcowym otrzymać świeżą jakość. Funkcjonalną jakość^[11].

Wybrane projekty edytuj

2009: PÓŁLITRÓWKA – obiekt świetlny; FLIP HOP – naczynie; KOREK LUX; KRISTAL – naczynie; KALEJDOSKOP – instalacja,
2010: TWOJA BROCHA – biżuteria; KLUKA – naczynie, KLEE – naczynie, ODBIELSKI – gadżet; LAP TOP LADY; FLUOODPADY – instalacja; FOSwór – obiekt świetlny; FO – biżuteria porcelanowa,
2011: BĄTĄ – statuetka^[2].

Konkursy, nagrody, wyróżnienia, stypendia edytuj

Nagrody i wyróżnienia edytuj

2007 I nagroda w konkursie na ceramiczną czarkę do herbaty „95 stopni Celsjusza”, Wrocław,
2008 Wyróżnienie w konkursie „Innowacyjny Pomysł” – Uniwersytet Łódzki,
2008 Wyróżnienie w Konkursie Wzornictwa Przemysłowego „Projekt Arting” – Galeria Bielska BWA,
2009 Nagroda specjalna w konkursie „Make me!” – Łódź Design Festival,
2009 III miejsce w konkursie „Nowy Folk Design” – Światowe Dni Innowacji, Stara Drukarnia, Poznań,
2010 Nagroda w Konkursie Wzornictwa Przemysłowego „Projekt Arting” – Galeria Bielska BWA (dla Grupy Wzorowo),
2011 Nagroda w plebiscycie „Must Have” – Łódź Design Festival,
2011 Nagroda „Talent Trójki” w kategorii Sztuki Wizualne – Trójka Polskie Radio,
2014 Nagroda Rektora – ASP we Wrocławiu,
2016 Nagroda Publiczności – Przegląd Sztuki „Survival 14”, Wrocław,
2016 Nagroda Gazety Wyborczej „Warto” w dziedzinie sztuk wizualnych – Gazeta Wyborcza, Wrocław^[1]^[2]^[13].

Nominacje edytuj

2008 Nominacja do tytułu „Przetwór Roku” – Festiwal Recyklingowy „Przetwory 3”, Warszawa,
2009 Nominacja do plebiscytu „Machina Design Awards” – Machina,
2010 Nominacja do tytułu „Przetwór Roku” (dla Grupy Wzorowo), Festiwal Recyklingowy "Przetwory 5", Warszawa,
2013 Nominacja do Nagrody „Warto” w dziedzinie sztuk wizualnych – Gazeta Wyborcza, Wrocław,
2016 Nominacja do Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla nauczycieli akademickich za osiągnięcia naukowe, dla których podstawą jest nadanie stopnia naukowego doktora sztuki – ASP we Wrocławiu,
2017 Nominacja do Nagrody Wrocławskiego Oddziału Polskiej Akademii Nauk „Iuvenes Wratislaviae” dla młodych wrocławian za wybitne osiągnięcia naukowe w obszarze nauk humanistyczno-społecznych i artystycznych^[1]^[2].

Stypendia edytuj

2002-2009 Stypendium artystyczne – Nagroda Prezydenta Miasta Bełchatowa,
2004-2007 Stypendium naukowe, ASP we Wrocławiu,
2004-2008 Stypendium motywacyjne, Starostwo Powiatowe w Bełchatowie,
2004 Stypendium Artystyczne Powiatu Bełchatowskiego,
2006 Stypendium Artystyczne Urzędu Miejskiego Wrocławia,
2007 Stypendium Prezydenta Wrocławia w dziedzinie kultury i sztuki,
2008 Stypendium Artystyczne Marszałka Województwa Łódzkiego,
2010 Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego; Stypendium Artystyczne Marszałka Województwa Dolnośląskiego,
2012 Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska,
2016 Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców^[1].

Wystawy edytuj

Wystawy indywidualne edytuj

2010 „Pomiędzy” – BWA Galeria Szkła i Ceramiki, Wrocław^[14],
2011 „Serio?!” – Międzynarodowe Centrum Ceramiki, Bolesławiec,
2011 „Between” – Galeria Zero, Berlin^[14],
2011 „Re-products” – Galeria BB, Kraków,
2012 „Sfera prywatna” – Galeria Sztuki Współczesnej Mieszkanie Gepperta, Wrocław,
2015 „Zmiany” – Galeria Sztuki Współczesnej MD S, Wrocław,
2016-2017 „Część zamiast całości” – BWA Galeria Szkła i Ceramiki, Wrocław^[15],
2017 „To, czego oczy nie wiedzą” – Galeria Sztuki Współczesnej Mieszkanie Gepperta, Wrocław^[16],
2017 „Cisza” – Schaufenstergalerie Scharf, Graz,
2017 „To, czego oczy nie wiedzą” – Centrala Art Gallery, Birmingham^[16]^[1].

Wybrane wystawy zbiorowe edytuj

2009-2013 „Un-polished. Young design from Poland” – Lwów (Ukraina), Graz (Austria), Bukareszt (Rumunia), Seul (Korea), Tuluza (Francja), Helsinki (Finlandia), Hong Kong (Chiny), Zagrzeb (Chorwacja), Budapeszt (Węgry), Paryż (Francja), Köln (Niemcy), Paryż (Francja), Mediolan (Włochy), Kopenhaga (Dania), Neumünster, Berlin (Niemcy), Bruksela (Belgia),
2009 „Design-Antydesign” – Muzeum Architektury, Wrocław,
2009 „Sklep”, projekt „Warszawa w budowie” – Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa,
2009 „Dizajn=design” – Instytut Polski w Berlinie, Niemcy,
2012 „Common Roots” – Design Museum Holon, Izrael,
2013 „Everything Forever Now” – MOCAK, Kraków,
2013 „Wrocław – Trzy Wymiary” – Muzeum Rzeźby Współczesnej w Orońsku,
2014 „What goes behind… Contemporary Polish Ceramic Design”, Inno Design Tech Expo – Hongkong, Chiny,
2015 „What goes behind… Contemporary Polish Ceramic Design”, London Design Festival – Tent London, Wielka Brytania,
2016 European Triennial for Ceramics and Glass – Grand Hall of the Anciens Abattoirs of the City of Mons, Belgia,
2016 „Pragmatism and Beauty”, XXI Triennale International Exhibition – Median, Włochy,
2016 „Młodzi w Muzeum. Poziom Najwyższy” – Muzeum Narodowe we Wrocławiu,
2017 „Polish Design. Tomorrow is Today”, Salone del Mobile – Superstudio PIU, Median, Włochy,
2018 „Homage to Beauty”, Prague International Design Festival Designblok – Art House Lapidarium Muzeum Narodowego w Pradze, Czechy,
2018 „Z drugiej strony rzeczy. Polski Dizajn po roku 1989” – Muzeum Narodowe w Krakowie,
2019 „Czynnik ludzki”, XVIII Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO – Centrum Sztuk Performatywnych Piekarnia, Wrocław^[1].

Organizacje i grupy artystyczne edytuj

Od 2005 r. współtworzy grupę artystyczną Łuhuu!, a w latach 2009-2011 była współtwórczynią grupy projektowej Wzorowo^[2].

W latach 2007-2013 była członkinią Stowarzyszenia Na Rzecz Wspierania Młodych Artystów Grawiton, a w latach 2008-2012 Stowarzyszenia Pożyteczni Producenci Piękna. Od 2012 r. związana jest z Akademią Młodych Uczonych i Artystów, a od roku 2014 z grupą Food Think Tank^[1].

Galeria edytuj

Karina Marusińska, "Ogryzki", 2008
Karina Marusińska, "Kraj-obraz", 2013
Karina Marusińska, "Kraj-obraz", 2013
Karina Marusińska, "RWB", 2013
Karina Marusińska, Chwasty, 2014
Karina Marusińska, "To, co zostało", 2014
Karina Marusińska, "II. V.", 2014
Karina Marusińska, "Obiekt z otworem", 2014
Karina Marusińska, "Od dobrobytu do odbytu, przez odbyt w niebyt", 2014
Karina Marusińska, "HUG", 2015
Karina Marusinska, Cisza, 2017

Linki zewnętrzne edytuj

Strona własna: http://www.marusinska.pl
Profil na stronie ASP we Wrocławiu: https://www.asp.wroc.pl/?module=StaticContent&controller=Main&id=672&__seoName=Marusińska+Karina
Profil w serwisie Culture.pl: https://culture.pl/pl/tworca/karina-marusinska
Profil w serwisie Pokolenie W: https://pokoleniew.pl/karina-marusinska

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s Karina Marusińska [online], www.marusinska.pl [dostęp 2019-05-26] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ BeataB. Bochińska BeataB. (red.), Słownik Projektantów Polskich, Instytut Wzornictwa Przemysłowego .
↑ KARINA MARUSIŃSKA [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 8 lutego 2017 [dostęp 2019-07-12] .
↑ Część zamiast całości = A part for the whole. Karina Marusińska, red. Dominika Drozdowska, Michał Grzegorzek, Karina Marusińska, kat. wyst., BWA Wrocław – Galerie Sztuki Współczesnej, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wrocław 2017, s. 19. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2016/242/.
↑ AgnieszkaA. Jacobson‑Cielecka AgnieszkaA., Etnodizajn. Zdobienie, przetwarzanie czy nowa wartość?, „2+3D”, 34 (I/2010), 7 lutego 2010, s. 64-71 .
↑ Akcje – LUHUU [online] [dostęp 2019-06-02] (pol.).
↑ Redakcja, Łuhuu!!!, czyli perfomance na plaży [online], Dziennik Bałtycki, 29 sierpnia 2008 [dostęp 2019-07-12] (pol.).
↑ PiotrP. Stasiowski PiotrP., Dziewczyny z Łuhuu! wciąż dorastają, „Obieg”, 12 maja 2007 .
↑ KarolinaK. Dzimira KarolinaK., Grupa Łuhuu [online], Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych .
↑ Akcje – LUHUU [online] [dostęp 2019-07-12] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d KatarzynaK. Zacharska KatarzynaK., WZOROWO [online], Culture.pl, sierpień 2013 .
↑ ^a ^b M.F., Grupa projektowa Wzorowo [online], Purpose, 26 września 2011 .
↑ s, WARTO 2016. Karina Marusińska – w jej akcję zaangażowało się wiele osób, „Wyborcza.pl – Wrocław”, 29 lutego 2016 .
↑ ^a ^b Karina Marusińska. Pomiędzy, kat. wyst., BWA – Galerie Sztuki Współczesnej, Wrocław 2010. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2010/99/.
↑ Część zamiast całości = A part for the whole. Karina Marusińska, red. Dominika Drozdowska, Michał Grzegorzek, Karina Marusińska, kat. wyst., BWA Wrocław – Galerie Sztuki Współczesnej, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wrocław 2017. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2016/242/.
↑ ^a ^b Karina Marusińska. To, czego oczy nie wiedzą, red. Karina Marusińska, Małgorzata Sobolewska, kat. wyst., ART TRANSPARENT Fundacja Sztuki Współczesnej, Wrocław 2017. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2017/258/.

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s Karina Marusińska [online], www.marusinska.pl [dostęp 2019-05-26] .

[:1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ BeataB. Bochińska BeataB. (red.), Słownik Projektantów Polskich, Instytut Wzornictwa Przemysłowego .

[3] KARINA MARUSIŃSKA [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 8 lutego 2017 [dostęp 2019-07-12] .

[4] Część zamiast całości = A part for the whole. Karina Marusińska, red. Dominika Drozdowska, Michał Grzegorzek, Karina Marusińska, kat. wyst., BWA Wrocław – Galerie Sztuki Współczesnej, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wrocław 2017, s. 19. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2016/242/.

[5] AgnieszkaA. Jacobson‑Cielecka AgnieszkaA., Etnodizajn. Zdobienie, przetwarzanie czy nowa wartość?, „2+3D”, 34 (I/2010), 7 lutego 2010, s. 64-71 .

[6] Akcje – LUHUU [online] [dostęp 2019-06-02] (pol.).

[7] Redakcja, Łuhuu!!!, czyli perfomance na plaży [online], Dziennik Bałtycki, 29 sierpnia 2008 [dostęp 2019-07-12] (pol.).

[8] PiotrP. Stasiowski PiotrP., Dziewczyny z Łuhuu! wciąż dorastają, „Obieg”, 12 maja 2007 .

[9] KarolinaK. Dzimira KarolinaK., Grupa Łuhuu [online], Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych .

[10] Akcje – LUHUU [online] [dostęp 2019-07-12] (pol.).

[:4-11] KatarzynaK. Zacharska KatarzynaK., WZOROWO [online], Culture.pl, sierpień 2013 .

[:5-12] M.F., Grupa projektowa Wzorowo [online], Purpose, 26 września 2011 .

[13] s, WARTO 2016. Karina Marusińska – w jej akcję zaangażowało się wiele osób, „Wyborcza.pl – Wrocław”, 29 lutego 2016 .

[:2-14] Karina Marusińska. Pomiędzy, kat. wyst., BWA – Galerie Sztuki Współczesnej, Wrocław 2010. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2010/99/.

[15] Część zamiast całości = A part for the whole. Karina Marusińska, red. Dominika Drozdowska, Michał Grzegorzek, Karina Marusińska, kat. wyst., BWA Wrocław – Galerie Sztuki Współczesnej, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wrocław 2017. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2016/242/.

[:3-16] Karina Marusińska. To, czego oczy nie wiedzą, red. Karina Marusińska, Małgorzata Sobolewska, kat. wyst., ART TRANSPARENT Fundacja Sztuki Współczesnej, Wrocław 2017. Dostępny online: http://www.marusinska.pl/pl/2017/258/.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]