Karkawan (arab. كركوان, fr. Kerkouane) – starożytne miasto fenickie położone na przylądku Ras at-Tib (współcześnie w Tunezji), najstarsze ruiny podchodzą z VI wieku p.n.e. Miasto przeżywało rozkwit w IV i II wieku p.n.e. Z tego okresu pochodzą pozostałości murów obronnych oraz starannie zaplanowanego układu urbanistycznego z przecinającymi się prostopadle ulicami. Zachowane fragmenty mozaikowych posadzek, stiukowego pokrycia ścian oraz urządzeń sanitarnych (np. wanien) wskazują na zamożność mieszkańców. Rozwój miasta został przerwany w wyniku wyprawy wojennej władcy Syrakuz Agatoklesa. Miasto zostało opuszczone przez mieszkańców w czasie I wojny punickiej (ok. 253 p.n.e.).

Punickie miasto Karkawan i jego nekropolia[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Ruiny domu w Karkawanie
Państwo

 Tunezja

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III

Numer ref.

332

Region[b]

Kraje arabskie

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1985
na 9. sesji

Dokonane zmiany

1986

Położenie na mapie Tunezji
Mapa konturowa Tunezji, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Karkawan”
Ziemia36°56′47″N 11°05′57″E/36,946389 11,099167

Na terenie miasta odkryto pozostałości największego sanktuarium punickiego w Afryce Zachodniej. Zbudowane było na planie semickiej świątyni. Główne wejście, udekorowane dwiema pilastrami wychodziło na główna arterie miejską. Podzielona była na dwie części, z której jedna służyła do sprawowania obrzędów, druga natomiast dla uczestników obrzędów.

Za murami miasta zachowały się ruiny starożytnej nekropolii z fragmentami mozaik, ścian budynków i kolumn. Została ona odkryta w roku 1939 przez archeologa Pierre'a Cintasa. W trakcie wykopalisk odkryto wiele grobów z bogatym wyposażeniem (biżuterią, ceramiką). W roku 1985 miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa, 2006, Wielka Historia Świata, t.11, Polskie Media Amer.Com, ss. 55-57, ISBN 83-7425-366-5