Karol Algajer
Karol Algajer (ur. 30 stycznia 1881 w Korzeniu Szlacheckim[1][2][3], zm. 2 października 1947 w Koźlu) – polski polityk, senator IV kadencji w latach 1935–1938, działacz społeczny i związkowy, robotnik[4][5].
 Karol Algajer | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 października 1947 |
| Senator IV kadencji (II RP) | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
| |
Młodość i początki działalności politycznej edytuj
Urodził się w rodzinie chłopskiej Henryka i Emilii z Kühnów. Po ukończeniu szkoły elementarnej i kursów ślusarsko-mechanicznych w Częstochowie rozpoczął pracę w tamtejszej hucie Bernarda Hantkego jako elektromonter[5][4] i ślusarz[4]. Od 1904 działał w Polskiej Partii Socjalistycznej, a później PPS – Frakcji Rewolucyjnej (był delegatem na X (I) Zjazd Partii w Wiedniu) i OB PPS, uczestnik wielu akcji bojowców na obszarze Zagłębia Dąbrowskiego. W 1908 został aresztowany i osadzony w więzieniu w Piotrkowie [Tryb.], zaś w 1911[5][6] skazano go na 6 lat katorgi (przebywał między innymi w Pskowie, Jarosławiu i prawdopodobnie na Syberii). Z katorgi został zwolniony w 1917, a do kraju powrócił w 1919[5].
Działalność społeczna i polityczna w II Rzeczypospolitej edytuj
Po powrocie do kraju walczył w I powstaniu śląskim i wojnie polsko bolszewickiej. Do 1928 działał w PPS. W latach 1920–1929 pracował jako magazynier w warsztatach broni i amunicj w warszawskiej filii Starachowickich Zakładów Górniczych[7].
Od 192(?) członek BBWR i na polecenie władz tej partii w 1929 przeniósł się do Łodzi dla pracy w środowisku robotniczym[8]. Współorganizator Związku Związków Zawodowych. Później działał w OZN. Był prezesem: odcinka robotniczego OZN, Związku Włókniarzy przy OZN, a także prezesem oddziału łódzkiego Pracowniczego Towarzystwa Oświatowo-Kulturalnego im. Stefana Żeromskiego.
Do Senatu IV kadencji został powołany w 1935 jako nominat prezydenta Ignacego Mościckiego[9]. Tu pracował w komisji Budżetowej (referent w latach 1937–1938), Regulaminowej (sesja 1935/36), Społecznej (sesja 1936/37) i Gospodarczo-Skarbowej (od sesji 1936/37 w komisji skarbowej). Członek parlamentarnej Grupy Regionalnej Posłów i Senatorów Województwa Łódzkiego[10].
W kwietniu 1937 został wybrany do Tymczasowej Rady Miejskiej w Łodzi[11]. Uczestnik w I Kongresu Zjednoczenia Polskich Związków Zawodowych (1937), został wybrany w skład Rady Naczelnej tej organizacji. W styczniu 1939 przeniósł się do Trzyńca na Śląsku Cieszyńskim, gdzie znalazł zatrudnienie w hucie oraz prowadził działalność związkową i propagandową.
W okresie okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie i tu pracował jako nadzorca mostów. Od 1942 był bezrobotny. Po upadku powstania warszawskiego aresztowany przez gestapo, uciekł z konwoju w okolicach Gorzkowic[7].
Po zakończeniu wojny jeszcze w 1945 r. wyjechał do Koźla i zatrudnił się tam na posadzie magazyniera w Okręgowej Sieci Elektrycznej Śląska Opolskiego[7]. W tym okresie był także sekretarzem Komitetu Powiatowego PPS w Koźlu[5]. Powołany na rok 1947 do sprawowania obowiązków ławnika Sądu Okręgowego w Gliwicach w postępowaniu doraźnym i w sprawach o przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy Państwa[12].
Zmarł w Koźlu. Pochowany 5 października 1947 na cmentarzu parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej (grób nie zachował się)[7].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości z Mieczami (15 kwietnia 1932)[13]
Przypisy edytuj
- ↑ Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994. ISBN 83-7066-569-1. podaje, że Algajer urodził się 31 stycznia 1881 w Częstochowie.
- ↑ W biogramie z 1939 (Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa 1939, s. 3) podano (podał?) jako miejsce urodzenia Gostynin.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne i M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego jako miejsce urodzenia podają: Korostyń, gm. Sanniki, pow. Gostynin.
- ↑ a b c Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994. ISBN 83-7066-569-1.
- ↑ a b c d e Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I A–D. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998. ISBN 83-7059-392-5.
- ↑ Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994. ISBN 83-7066-569-1. podaje, że stało się to w 1912.
- ↑ a b c d Karol Algajer » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2021-06-27].
- ↑ Zamieszkał przy ul. Bednarskiej 24 m. 54 (według Czy wiesz kto to jest...).
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 219, poz. 251 - ogłoszenie Generalnego Komisarza Wyborczego z dnia 23 września 1935 r.
- ↑ „Łódź w Ilustracji”, 1936, nr 6, s. 1.
- ↑ Tymczasowa Rada Miejska. „Ilustrowana Republika”. Rok XV (nr 112), s. 1. Łódź: Wydawnictwo „Republika” Sp. z o.o. [dostęp 2021-06-27].
- ↑ Dział nieurzędowy. Ogłoszenie Prezesa Sądu Okręgowego w Gliwicach „Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki” nr 10 z 15 marca 1947, Katowice, s. 165 [dostęp 2021-06-27].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia edytuj
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 3. [dostęp 2021-06-27]. (życiorys; na pewno osobiście przejrzany przed publikacją).
- Jacek Majchrowski, Kto był kim w II Rzeczypospolitej; Wyd. BGW, Warszawa 1994; ISBN 83-7066-569-1.
- Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej, 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I: A-D; Wyd. Sejmowe, Warszawa 1998; ISBN 83-7059-392-5.
- „Łódź w Ilustracji”, 9 II 1936, nr 6, s. 1 (na spotkaniu Grupy Regionalnej Posłów i Senatorów Wojew. Łódzkiego) z wojewodą łódzkim Al. Hauke-Nowakiem (3.02.1936); Tamże, 27 II 1938, nr 9, s. 2 (na uroczystości inauguracji zajęć Uniwersytetu Społecznego im. S. Żeromskiego przy oddz. łódzkim Pracowniczego Tow. Oświatowo-Kulturalnego im. S. Żeromskiego).