Karol Broniewski (wojskowy)

Karol Broniewski s. Aleksandra (ur. 28 września 1916 we Lwowie, ur. 21 października 1977) – podpułkownik ludowego Wojska Polskiego, uczestnik walk w II wojnie światowej.

Karol Broniewski

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	28 września 1916 Lwów
Data śmierci	21 października 1977
Przebieg służby
Lata służby	1941–1966
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	komendant Wojskowej Komendy Rejonowej w Szczecinie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Absolwent Centralnej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi z 1945.

W latach 1932–1934 pracował w firmie „Elektrobłysk” we Lwowie, a następnie do 18 kwietnia 1936 w fabryce żarówek „Polluść”. Podczas pracy był dwukrotnie aresztowany.

W okresie drugiej okupacji radzieckiej polskiego Lwowa powrócił do fabryki, gdzie pracował do chwili powołania do wojska.

Służbę wojskową rozpoczął 23 czerwca 1941 jako szeregowy w batalionie medycznym 8. kompanii zmechanizowanej Armii Czerwonej i pełnił ją do 29 lipca 1941.

Od 22 czerwca 1941 do 3 lipca 1941 brał udział w walkach w rejonie Przemyśla, podczas których został ranny w głowę.

28 listopada 1950 został wyznaczony na komendanta Rejonowej Komendy Uzupełnień w Gdyni.

Awansowany do stopnia podpułkownika rozkazem personalnym nr 922 z 7 grudnia 1950.

Po przemianowaniu na Wojskową Komendę Rejonową pełnił obowiązki komendanta do 28 października 1953.

W latach 1955–1957 pełnił obowiązki komendanta Wojskowej Komendy Wojewódzkiej w Koszalinie, a następnie 1957–1966 był komendantem Wojskowej Komendy Uzupełnień w Szczecinie.

Przeniesiony do rezerwy na podstawie Rozkazu personalnego nr 0813 z dnia 22 czerwca 1966.

Awanse

• podporucznik - 1 lutego 1942
• porucznik - 10 listopada 1944
• kapitan - 26 marca 1945
• major - 20 grudnia 1948
• podpułkownik - 7 grudnia 1950

Wykształcenie

• 30 grudnia 1944 - 26 marca 1945 - Centralna Szkoła Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi

Stanowiska

• 23 czerwca 1941 - 29 lipca 1941 - żołnierz - 8. kompania zmechanizowana - batalion medyczny
• 30 lipca 1941 - 29 grudnia 1944 - dowódca drużyny - pluton saperów - 8. kompania zmechanizowana - 401. batalion budowlany - 5. Gwardyjska Armia Pancerna
• 27 marca 1945 - 21 kwietnia 1945 - zastępca przewodniczącego komisji poborowej - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Krakowie
• 22 kwietnia 1945 - 10 września 1945 - zastępca przewodniczącego komisji poborowej - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Radomiu
• 11 września 1945 - 25 lutego 1946 - zastępca komendanta ds. polityczno-wychowawczych - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Nysie
• 26 lutego 1946 - 1 października 1946 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Nysie
• 2 października 1946 - 14 grudnia 1948 - kierownik referatu mobilizacji i poboru - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Starogardzie Gdańskim
• 15 grudnia 1948 - 27 listopada 1950 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Toruniu
• 28 listopada 1950 - 1 kwietnia 1953 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Gdyni
• 2 kwietnia 1953 - 28 października 1955 - komendant - Wojskowa Komenda Rejonowa w Gdyni
• 29 października 1955 - 3 maja 1957 - komendant - Wojskowa Komenda Wojewódzka w Koszalinie
• 20 października 1957 - 22 czerwca 1966 - komendant - Wojskowa Komenda Rejonowa w Szczecinie

Odznaczenia i ordery

• Brązowy Krzyż Zasługi - nadany w 1944
• Srebrny Krzyż Zasługi - nadany w 1945
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny - nadany w 1951
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny - nadany w 1955
• Medal 10-lecia Polski Ludowej - nadany w 1955
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - nadany w 1957
• Odznaka Grunwaldzka