Karol Wójcik

polski komunistyczny działacz partyjny i związkowy

Karol Wójcik (ur. 28 października 1883 w Warszawie, zm. 10 marca 1941 w Auschwitz-Birkenau)[1] – działacz polskiego ruchu robotniczego.

Karol Wójcik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 października 1883
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 marca 1941
Auschwitz-Birkenau

Zawód, zajęcie

metalowiec, działacz związkowy

Życiorys edytuj

Z zawodu był metalowcem[1]. W latach 1909–1940 pracował w Warszawskiej Fabryce Drutu, Sztyftów i Gwoździ (tzw. Druciance) przy ul. Objazdowej 1[1]. Był członkiem SDKPiL i KPP[1]. Organizował strajki robotników branży metalowej, za co był represjonowany przez władze carskie i w 1907 roku zesłany na Syberię.

W 1922 roku współorganizował Związek Proletariatu Miast i Wsi[1]. W latach 1921−1929 był członkiem zarządu Kasy Chorych m.st. Warszawy[2]. Długoletni działacz Związku Robotników Przemysłu Metalowego w Polsce, w latach 1933−1936 przewodniczący oddziału Warszawa Praga[2]. Był organizatorem wielu strajków, za co był wielokrotnie aresztowany[2].

Po wybuchu II wojny światowej współtworzył podziemną organizację Sierp i Młot.

W 1940 roku został aresztowany przez Niemców, osadzony na Pawiaku i wywieziony do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął[2].

Jego grób symboliczny znajduje się na stołecznym cmentarzu Bródnowskim (kw. 28C-3-8).

Upamiętnienie edytuj

W okresie PRL jego imię nosiła fabryka, w której pracował (Warszawska Fabryka Sprężyn im. Karola Wójcika)[1] oraz Szkoła Podstawowa przy ul. Jagiellońskiej 5. W 1951 roku przy wejściu do fabryki odsłonięto tablicę upamiętniającą Karola Wójcika[3].

W latach 1949–1991 jego imię nosiła obecna ulica ks. Ignacego Kłopotowskiego[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975, s. 760.
  2. a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975, s. 761.
  3. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 205. ISBN 83-912463-4-5.
  4. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 353. ISBN 83-86619-97X.

Bibliografia edytuj

  • Od Agrykoli do Żywnego. Mały słownik patronów ulic warszawskich, red. Grażyna Kieniewiczowa, Alina Sokołowska, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1968, s. 191–192.