Katastrofa lotu Indian Airlines 171

Katastrofa lotu Indian Airlines 171 – wydarzyła się 12 października 1976. W jej wyniku Sud Aviation SE-210 Caravelle VI-N należący do linii Indian Airlines rozbił się w Mumbaju, zabijając wszystkie 95 osób na pokładzie.

Katastrofa lotu Indian Airlines 171
Ilustracja
Sud Aviation Caravelle linii Indian Airlines, podobna maszyna uległa katastrofie.
Państwo

 Indie

Miejsce

Port lotniczy Mumbaj

Data

12 października 1976

Godzina

1:35 czasu lokalnego
22:05 czasu polskiego

Rodzaj

Zderzenie z ziemią

Przyczyna

Awaria silnika i pożar na pokładzie

Ofiary śmiertelne

95 osób

Statek powietrzny
Typ

Sud Aviation SE-210 Caravelle VI-N

Nazwa

Shantidoot

Użytkownik

Indian Airlines

Numer

VT-DWN

Start

Indie Mumbaj

Cel lotu

Indie Ćennaj

Numer lotu

171

Liczba pasażerów

89 osób

Liczba załogi

6 osób

Położenie na mapie Indii
Mapa konturowa Indii, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia19°05′04″N 72°50′31″E/19,084444 72,841944

Samolot edytuj

Maszyną obsługującą lot 171 był Sud Aviation SE-210 Caravelle VI-N (nr rej. VT-DWN) o nazwie Shantidoot i numerze seryjnym 231. Samolot po raz pierwszy wzbił się w powietrze 20 października 1967.

Przebieg lotu edytuj

Maszyna odbywała rutynowy lot z Mumbaju do Ćennaj, początkowo lot miał obsługiwać samolot Boeing, lecz z powodu awarii nastąpiła podmiana na Caravelle. Na pokładzie było 89 pasażerów i 6 członków załogi. Krótko po starcie z pasa 27 załoga zgłosiła awarię silnika numer 2. Załoga niezwłocznie podjęła decyzję o zawróceniu na lotnisko i awaryjnym lądowaniu na pasie 09. Podczas podejścia na około 100 metrach wysokości i 900 metrów od pasa załoga straciła kontrolę nad maszyną, która zaczęła niekontrolowanie opadać i uderzyła o ziemię. Zginęło wszystkie 95 osób na pokładzie.

Przyczyny edytuj

Śledztwo wykazało, że przyczyną utraty kontroli było uszkodzenie przewodów paliwowych przez odłamek dysku sprężarki, w wyniku czego doszło do pożaru i uszkodzenia zbiornika płynu hydraulicznego, co następnie spowodowało utratę ciśnienia w układzie hydraulicznym i opadnięcie sterów pod własnym ciężarem. Wskazano też częściową winę załogi, która nie zamknęła dopływu paliwa do silnika numer 2.

Bibliografia edytuj