Kazimierz Blaschke
Kazimierz Blaschke (ur. 3 marca 1898 w Stryju, zm. 2 października 1958 w Warszawie) – polski wiolonczelista, dyrygent orkiestr kameralnych i chórów, pedagog.
| Data i miejsce urodzenia |
3 marca 1898 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
2 października 1958 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Kazimierz Blaschke był wnukiem Józefa Blaschke, znanego krakowskiego dyrygenta i profesora. Kształcił się w grze na wiolonczeli pod kierunkiem Bolesława Kopystyńskiego w Krakowie oraz w Konservatoriums für Musik w Erfurcie pod okiem Juliusa Klengela.
Był dyrygentem orkiestry Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego oraz profesorem w Konserwatorium Muzycznym Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu i Szkole Muzycznej Ociemniałych przy Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie. Występował jako solista Państwowej Opery Warszawskiej. Współpracował z Leonem Schillerem. Wspólnie z pianistą Zbigniewem Dymmkiem koncertował m.in. w Anglii i Kanadzie. Od 1928 grał w orkiestrach opery i filharmonii w Warszawie. Był też dyrygentem zespołu kameralnego pod nazwą Oktet Blaschke oraz chóru Drużyna Śpiewacza. Uczył w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fr. Chopina. Po drugiej wojnie światowej grał w orkiestrach filharmonii i opery. Uczył też w średnim szkolnictwie muzycznym.
Bibliografia edytuj
- Jan Rydel: "Polska okupacja" w północno-zachodnich Niemczech 1945-1948 : nieznany rozdział stosunków polsko-niemieckich. Kraków: Fundacja CDCN : "Księgarnia Akademicka", 2000. ISBN 83-7188-359-5.
- Leon Tadeusz Błaszczyk: Dyrygenci polscy i obcy w Polsce, działający w XIX i XX wieku. Polskie Wydawn. Muzyczne, 1964.
- Katarzyna Janczewska-Sołomko (red.): Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2008. ISBN 978-83-7308-538-1.