Kazimierz Bogucki (1900–1940)
Kazimierz Ludwik Bogucki (ur. 14 sierpnia 1900 w Kalembinie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan żandarmerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
 kapitan żandarmerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 pułk szwoleżerów, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Piotra i Anny ze Spytkowskich. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Jako ochotnik wstąpił do 2 pułku szwoleżerów. W latach 1919–1921 pełnił służbę jako podoficer w artylerii. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. W 1927 ukończył w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1927[1] kurs oficerski administracji. Przydzielony do 7 batalionu administracyjnego[2]. 1 kwietnia 1931 przeniesiony do 7 dywizjonu żandarmerii, objął stanowisko adiutanta dywizjonu. W styczniu 1932 ukończył kurs aplikacyjny dla oficerów młodszych żandarmerii w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu, przydzielony do 7 dywizjonu[3]. W 1932 był porucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1929 i drugą lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[4]. Od marca 1932 do marca 1933 oficer mobilizacyjny 7 dywizjonu żandarmerii. Przeniesiony na stanowisko dowódcy plutonu żandarmerii „Poznań”. Od listopada 1933 ponownie adiutant dowódcy 7 dywizjonu. W marcu 1936 roku awansował na kapitana. W 1937 przeniesiony do 10 dywizjonu żandarmerii. W marcu 1939 objął dowództwo plutonu żandarmerii w Jarosławiu. Dowodził nim w kampanii wrześniowej.
W kampanii wrześniowej walczył w Armii „Karpaty”. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW z 1.04.1940. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
Życie prywatne edytuj
Był żonaty, miał syna Zdzisława.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[4][5]
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Kazimierz Banaszek; Krystyna Wanda Roman; Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Jan Suliński, Żandarmi zamordowani na Wschodzie w latach 1939–1940, Warszawa 2012.
- https://web.archive.org/web/20121201115733/http://www.10pul.idl.pl/pliki/katyn/katyn_ksiega_cmentarna_cz1.pdf