Kazimierz Gwiazdowicz
Kazimierz Gwiazdowicz pseud. Bolek, Cietrzew, Tomasz (ur. 26 lutego 1924 w Kazimierzu Dolnym, zm. 10 listopada 1964 w Laosie) – polski oficer GL, AL i MO.
 major MO
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 listopada 1964 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1943–1949 |
| Formacja | |
| Jednostki |
Brygada AL im. Synów Ziemi Mazowieckiej |
| Stanowiska |
z-ca komendanta Komendy Wojewódzkiej MO |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
dziennikarz |
| Odznaczenia | |
  
| |
.JPG)
Życiorys edytuj
Syn Michała Gwiazdowicza, działacza radykalnego ruchu ludowego. Przed wybuchem wojny skończył dwie klasy gimnazjum w Ciechanowie, a w czasie okupacji uzupełnił wykształcenie na kompletach tajnego nauczania. Członek Czerwonego Harcerstwa. Latem 1943 wstąpił do PPR i GL. Wkrótce kierownictwo Okręgu Płockiego powierzyło mu obowiązki dowódcy GL na powiat ciechanowski, a jednocześnie jesienią 1943 powołało go w skład Komitetu Powiatowego PPR. W czerwcu 1944 został mianowany oficerem wywiadu AL na Okręg Płocki. W lipcu 1944 skierowano go do oddziału partyzanckiego dowodzonego przez Ignacego Siedlicha „Czarnego”, z którym udał się do Puszczy Myszynieckiej. Jednocześnie pełnił funkcję oficera wywiadu organizującej się na północnym Mazowszu Brygady AL im. Synów Ziemi Mazowieckiej. W czasie pobytu w Puszczy Myszynieckiej brał wielokrotnie udział w akcjach dywersyjno-bojowych na jednostki wojskowe i obiekty okupanta. Po wyzwoleniu był m.in. zastępcą komendanta wojewódzkiego MO w Kielcach w stopniu majora. W lutym 1949 wstąpił na Studium Dziennikarskie Akademii Nauk Politycznych (ANP). Od grudnia 1950 studiował na Studium Dziennikarskim na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Członek Komitetu Uczelnianego PZPR i Zarządu Akademickiego Związku Walki Młodych „Życie”. Prezes Bratniej Pomocy. W listopadzie 1949 został pracownikiem Polskiego Radia, a wkrótce kierownikiem Redakcji Audycji dla Wsi. Od 1962 członek Zespołu Oświaty i Propagandy Rolniczej Komitetu do spraw Rolnictwa przy KC PZPR. Działacz Klubu Publicystów Rolnych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W październiku 1964 wyjechał do Laosu jako przedstawiciel Polski w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli i 10 listopada utonął w Mekongu. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B12-10-18)[1]. Odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy (10 lutego 1945), Srebrnym Krzyżem Zasługi (10 października 1945)[2] i Krzyżem Walecznych (24 grudnia 1945). W 1965 jego imieniem nazwano Szkołę Tysiąclecia w Żelaznej w powiecie przasnyskim[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Spis pochowanych na Powązkach Wojskowych (d. Cmentarzu Komunalnym Powązki) w Warszawie. cmentarium.sowa.website.pl. [dostęp 2011-07-08]. (pol.).
- ↑ M.P.1945.44.109 - prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2018-02-05].
- ↑ Elżbieta Ludkiewicz, Wojciech Łukaszewski: Historia Publicznej Szkoły Podstawowej w Żelaznej Rządowej. zelaznarzadowa.w.interia.pl. [dostęp 2011-11-07]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.
- Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 2, Warszawa 1987.