Kazimierz Krieger
Kazimierz Bronisław Krieger (ur. 17 września 1893, zm. po roku 1935) – major administracji Wojska Polskiego.
 major administracji
| |
| Data urodzenia |
17 września 1893 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
2 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
kierownik referatu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich. 16 lutego 1915 roku, jako sekcyjny 13. kompanii 2 Pułku Piechoty został ranny w bitwie pod Sołotwiną[1]. Następnie służył w 4 Pułku Piechoty[2].
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 4 Pułku Piechoty Legionów[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 580. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 4 Pułk Piechoty Legionów w Kielcach[4]. 18 maja 1923 roku Prezydent RP zatwierdził go w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 9,1 lokatą w korpusie oficerów administracyjnych, dział kancelaryjny[5][6][7]. W lutym 1925 roku został odkomenderowany do PKU Kielce na cztery miesiące w celu odbycia praktyki poborowej[8]. W lutym 1926 roku został przydzielony z PKU Siedlce do PKU Augustów w Sokółce na stanowisku kierownika II referatu[9]. 12 kwietnia 1927 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów administracyjnych, dział kancelaryjny[10]. W maju 1927 roku został przeniesiony do PKU Mołodeczno w Wilejce na stanowisko kierownika I referatu[11][12]. W listopadzie 1928 roku ogłoszono jego przeniesienie do PKU Biała Podlaska na stanowisko kierownika I referatu[13]. W marcu 1930 roku został przeniesiony do PKU Łuniniec na stanowisko komendanta[14][15]. Z dniem 20 lipca 1933 roku został przeniesiony do PKU Żywiec na stanowisko komendanta[16]. W lipcu 1935 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[17].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6247 (17 maja 1922)[2][18]
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[19]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie - „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”)[20]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry, 1915)[21]
Przypisy edytuj
- ↑ I Lista strat 1915 ↓, s. 29.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 17.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 34, 714.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 81.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 26 maja 1923 roku, s. 2.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1415.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1281.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 26 lutego 1925 roku, s. 96.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 3, 10.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 121.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 150.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 823.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 363.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 112.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 353, 518.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 138.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
- ↑ Lewicki 1929 ↓, s. 57.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 353.
- ↑ Odznaczenia w Legionach. „Goniec Polowy Legionów”. Nr 10, s. 2, 31 października 1915. Lwów. [dostęp 2021-10-06].
Bibliografia edytuj
- Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego NKN, 1915-08-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Adam Lewicki: Zarys historii wojennej 4-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.