Kazimierz Poczmański
Kazimierz Ludwik Poczmański (ur. 1900 w Warszawie, zm. 12 października 1982 tamże) – polski malarz.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
W roku 1920 zgłosił się jako ochotnik do wojska polskiego. W latach 1922-1931 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Tadeusza Pruszkowskiego. W latach 1936-1939 był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. W roku 1937 jego obraz wystawiony w Salonie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych został nagrodzony brązowym medalem. W okresie okupacji w swojej pracowni przechował dwie Żydówki, z których jedna została jego żoną. Od roku 1956 był członkiem, a od roku 1964 prezesem Grupy „Zachęta”. W roku 1960 wskutek załamania nerwowego zniszczył ok. 40 własnych obrazów.
Malarstwo Kazimierza Poczmańskiego stylistycznie nawiązuje do malarstwa połowy XIX wieku. Tworzył portrety, martwe natury oraz krajobrazy (szczególnie z Kazimierza Dolnego i Tatr).
Bibliografia edytuj
- Biografia
- Biografia. calmont.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-18)].