Wikipedia

Kazimierz Sulimierski

Kazimierz Sulimierski (ur. ok. 1855, zm. 17 kwietnia 1914 w Sanoku) – polski inżynier.

Kazimierz Sulimierski
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 1855

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1914
Sanok

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Grobowiec Kazimierza i Marii Sulimierskich

Życiorys edytuj

Pochodził z Kalisza[1]. Został pracownikiem Fabryki Wagonów i Maszyn w Sanoku – Kazimierz Lipiński od początku jej istnienia w 1887[2] (będąc jedynym inżynierem w zakładzie[3]), działającej od 1894 pod nazwą Pierwsze Galicyjskie Towarzystwo Akcyjne Budowy Wagonów i Maszyn, a od 1913 jako Polskie Fabryki Maszyn i Wagonów – L. Zieleniewski (późniejsza fabryka Autosan). Na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie, podczas której sanocka fabryka prezentowała wyroby w osobnym pawilonie, w październiku 1894 otrzymał od organizatorów srebrny medal komisji wystawowej „za techniczne kierownictwo fabryki maszyn Kazimierza Lipińskiego”[4][5][6]. Od około 1902 był znawcą dla oceniania realności z większych przedsiębiorstw przemysłowych dla całego okręgu C. K. Sądzie Obwodowego w Sanoku[7].

Przebywając w Sanoku był aktywny społecznie[2]. 25 marca 1895 został gospodarzem Towarzystwa Muzyki Ochotniczej w Sanoku[8]. Zasiadł w wydziału Towarzystwa Korpusów Wakacyjnych w Sanoku[9]. Był współzałożycielem i pełnił funkcję wiceprezesa (1896) oraz prezesa wydziału Czytelni Chrześcijańskiej „Ogniwo” w Sanoku[2][10], działającego w pomieszczeniach sanockiego gimnazjum[11], zaś na początku 1907 ustąpił z funkcji z powodu postępującej choroby[12]. Udzielał się w działalności Czytelni Mieszczańskiej w Sanoku (funkcjonującej w budynku tzw. Ramerówki), w której był wybierany zastępcą prezesa 3 marca 1895[13], w styczniu 1896[14][15]. Na przełomie XIX/XX wieku był czynnym członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[16][17], w którym działał jako członek wydziału w 1899[18][19] do 1905[20], a także jako wiceprezes[2]. Jako przedstawiciel sanockiego „Sokoła” dnia 5 sierpnia 1897 w Krakowie uczestniczył w pogrzebie Adama Asnyka, także Kaliszanina[1]. Na przełomie XIX i XX wieku był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[21]. Został wybrany zastępcą sędziego przysięgłego przy trybunale C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku w 1904[22]. Udzielał się także w działaniu Towarzystwa Szkoły Ludowej[2].

W ostatnich kilku latach życia obłożnie chorował[2]. Zmarł 17 kwietnia 1914 w Sanoku w wyniku zapalenia płuc[2][23][a]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku[23]. Był żonaty ze Stanisławą z domu Sulimierską[24]. Ich córką była Maria Kazimiera, urodzona 2 października 1879 w Przemyślu, od 10 sierpnia 1907 zamężna ze Stanisławem Zonerem (ur. 1880[25], urzędnikiem prywatnym fabryki wagonów w Sanoku)[24][26], zmarła 1 kwietnia 1921 na gruźlicę[27][28]. Maria Zoner została pochowana w grobie ojca, a ich nagrobek został uznany za obiekt zabytkowy i podlega ochronie prawnej[29]. Stanowi go krzyż na kamiennym cokole[30].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Inskrypcja nagrobna podała datę śmierci 14 kwietnia 1914. W parafialnej księdze zmarłych podano wiek życia Kazimierza Sulimierskiego 59 lat. W „Tygodniku Ziemi Sanockiej” podano wiek 58 lat. W inskrypcji nagrobnej podano wiek 57 lat.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Okręg IV. przemyski. Sanok. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””. Nr 9, s. 105, 1897. 
  2. ↑ a b c d e f g Kronika. Nekrologia. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 17, s. 2, 19 kwietnia 1914. 
  3. ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 18. ISBN 978-83-935385-7-7.
  4. ↑ Medale i odznaczenia na wystawie krajowej. „Nowa Reforma”. Nr 235, s. 3, 16 października 1894. 
  5. ↑ Z Wystawy. „Dziennik Polski”. Nr 291, s. 2, 20 października 1894. 
  6. ↑ Przemysł i rękodzieła sanoczan na Wyst. krajowej. „Gazeta Sanocka”. Numer okazowy, s. 2-3, 16 grudnia 1894. 
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 108.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 108.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 108.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 124.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 124.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 138.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 138.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 142.
  8. ↑ Towarzystwo Muzyki Ochotniczej w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 8, s. 4, 14 kwietnia 1895. 
  9. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 29, s. 3, 20 października 1895. 
  10. ↑ Kronika. Czytelnia Chrześcijańska „Ogniwo” w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 104, s. 4, 28 marca 1897. 
    •Kronika. Czytelnia Chrześcijańska „Ogniwo” w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 105, s. 4, 4 kwietnia 1897. 
    •Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 5, s. 4, 31 stycznia 1904. 
    •Kronika. Ruch towarzyski w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 106, s. 4, 7 stycznia 1906. 
  11. ↑ Bronisław Filipczak, Wojciech Sołtys. Ze wspomnień (napisał Wojciech Sołtys). „Rocznik Sanocki”. Tom I, s. 216, 1963. Wydawnictwo Literackie. 
  12. ↑ Kronika. Ruch stowarzyszeń. „Gazeta Sanocka”. Nr 163, s. 3, 10 lutego 1907. 
  13. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 7, s. 4, 31 marca 1895. 
  14. ↑ „Czytelnia Mieszczańska” (w pierwszym okresie istnienia). „Gazeta Sanocka”. Nr 43, s. 2-3, 26 stycznia 1896. 
  15. ↑ Dwa wspólne opłatki. „Gazeta Sanocka”. Nr 92, s. 3, 3 stycznia 1897. 
  16. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-04-17].
  17. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 143, 144, 146, 149. ISBN 978-83-939031-1-5.
  18. ↑ Sprawy Związku polskich gimnastycznych Towarzystw sokolich w Austrii. Sanok. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””. Nr 19, s. 6, 1899. 
  19. ↑ Zarząd. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-04-17].
  20. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 62, s. 3, 5 marca 1905. 
  21. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z siódmego roku jej istnienia, tj. 1892. s. 12.
    •Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z siódmego roku jej istnienia, tj. 1893. s. 11.
    •Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziewiątego roku jej istnienia, tj. 1894. s. 8.
    •Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziesiątego roku jej istnienia, tj. 1895. s. 9.
    •Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziesiątego roku jej istnienia, tj. 1896. s. 9.
    •Sprawozdanie z działalności „Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego” w Cieszynie za czas od 16 września 1906 do 31 grudnia 1907 – 22 rok istnienia. Cieszyn: 1907, s. 21.
  22. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 8, s. 3, 21 lutego 1904. 
  23. ↑ a b Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 157 (poz. 58).
  24. ↑ a b Księga małżeństw rz. kat. Sanok (1905–1912). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku / (zespół 491, sygn. 21). AP Rzeszów – O/Sanok. s. 29 (poz. 23).
  25. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 592 (poz. 52), 600 (poz. 3).
  26. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 145.
  27. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 253 (poz. 47).
  28. ↑ W 1924 w Sanoku Stanisław Zoner ożenił się powtórnie z Marią Brasikiewicz. Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 2.
  29. ↑ Zabytkowe nagrobki. starecmentarze.sanok.pl. [dostęp 2016-04-27].
  30. ↑ Inwentarz Archiwum Historycznego Muzeum Historycznego w Sanoku. Nr teczki 341: Opis nagrobków przeznaczonych do odnowienia i przedstawiających wartość historyczną na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki w Sanoku. Muzeum Historyczne w Sanoku, s. 3 (R).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Sulimierski&oldid=71965070”