Kečovo (węg. Kecső, niem. Götsche) – wieś (obec) na Słowacji położona w kraju koszyckim, w powiecie Rożniawa.

Kečovo
ilustracja
Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Powiat

Rożniawa

Starosta

Július Lőrincz[1]

Powierzchnia

13,58[2] km²

Wysokość

332 m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


306[3]
22,95[4] os./km²

Nr kierunkowy

058

Kod pocztowy

049 55

Tablice rejestracyjne

RV

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kečovo”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kečovo”
48°29′34″N 20°29′00″E/48,492778 20,483333
Strona internetowa

Położenie edytuj

Położone jest u południowo-zachodnich podnóży Płaskowyżu Silickiego, ok. 8 km na pd.-wsch. od miejscowości Plešivec i ok. 1,5 km od granicy słowacko-węgierskiej. Leży w zagięciu dolinki, wyrzeźbionej wodami Keczowskiego Potoku (słow. Kečovský potok, węg. Kecső p.), zasilanego przez Keczowskie Wywierzysko na pn. od wsi. Poniżej wsi potok spływa na wsch., stając się głównym tokiem źródłowym rzeczki Jóšva (węg. Jósva, dopływ Bodvy). Wywierzysko od początku dziejów decydowało o istnieniu tu osadnictwa i było podstawą egzystencji ludzi na tym terenie ubogim w wodę.

Historia edytuj

Już w okresie paleolitu ludzie zamieszkiwali położone w pobliżu dzisiejszej wsi jaskinie. W okolicy dawnego keczowskiego młyna odkryto ślady siedliska z okresu rzymskiego, zamieszkiwanego przez miejscowe plemiona barbarzyńskie. Wieś powstała być może już w XII w., pierwsza wzmianka pisemna o niej pochodzi z wieku XIII (1272 r.[5]). W czasie najazdów tureckich w XVI w. była kilkakrotnie zniszczona, a od 1564 r. przez dwa stulecia była niezamieszkana[6]. Od drugiej połowy XVIII w. ponownie zaludniona. Mieszkańcy zajmowali się pracą na roli, hodowlą, sadownictwem i domowym rzemiosłem. Obecnie, poza skromnym rolnictwem, zajmują się pracą w lasach lub nielicznych, pobliskich zakładach przemysłowych.

Demografia edytuj

Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwało 371 osób, w tym 193 kobiety i 178 mężczyzn[7].

W 2001 roku rozkład populacji względem narodowości i przynależności etnicznej wyglądał następująco[8]:

Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[8]:

Zmiany liczby ludności w miejscowości Kečovo od 1996 roku.
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky

Zabytki edytuj

  • Kościół ewangelicki, murowany, klasycystyczny, zbudowany w l. 1817-1820, z pierwotnym wyposażeniem wnętrza (m.in. klasycystyczny ołtarz i interesująca empora).
  • Kościół rzymskokatolicki pw. Wniebowstąpienia Pana, murowany, klasycystyczny, z 1827 r.

Ochrona przyrody edytuj

Znaczną część obszaru administracyjnego wsi obejmuje Park Narodowy Kras Słowacki. W katastrze wsi znajduje się rezerwat przyrody Kečovské škrapy.

Przypisy edytuj

  1. Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 13,58S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  5. Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
  6. wg [1]
  7. Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (słow.).
  8. a b Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Ďurček Jozef a kolektív: Slovenský kras. Turistický sprievodca ČSSR, č. 41, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1989, ISBN 80-7096-020-5;
  • Slovenský kras – Domica. Turistická mapa 1:50 000, wydanie 3, wyd. VKÚ Harmanec 2007, ISBN 80-8042-413-6.