Kecz

Kecz – typ osprzętu żaglowego oraz współczesny typ żaglowca noszącego ten osprzęt.

Żaglowiec dwumasztowy (z grotmasztem i bezanmasztem), o pierwszym maszcie wyższym, noszący na wszystkich masztach ożaglowanie skośne; tylny maszt usytuowany w obrębie konstrukcyjnej linii wodnej^[a].

Podobne typy to:

jol – z bezanmasztem znajdującym się poza konstrukcyjną linią wodną, czyli na nawisie rufowym;
szkuner – z przednim masztem mniejszym lub równym tylnemu.

24-metrowy kecz holenderski Esther Jensen
HF 231
RV Atlantis

Kecz z XVIII-XIX wieku edytuj

Historyczny kecz na dawnej rycinie

Żaglowiec powstały z trzymasztowego pełnorejowca przez usunięcie fokmasztu zastąpionego długim bukszprytem i bardzo dużymi sztakslami przednimi. Konfiguracje żagli zmieniały się w zależności od czasu i regionu. Klasyczny kecz z XVIII wieku posiadał na grotmaszcie jeden żagiel gaflowy i dwa rejowe, a na bezanmaszcie – jeden gaflowy i jeden rejowy. Większa przestrzeń powstała po usunięciu fokmasztu pozwalała na zamontowanie w dziobowej części pokładu moździerzy dużego kalibru – tak powstały kecze bombowe używane w niektórych marynarkach wojennych (np. brytyjskiej).

Uwagi edytuj

↑ W starszej literaturze fachowej^[gdzie?], kecz od jola odróżnia się umiejscowieniem bezanmasztu względem urządzenia sterowego – w keczu ster znajduje się za bezanmasztem.

[1] W starszej literaturze fachowej^[gdzie?], kecz od jola odróżnia się umiejscowieniem bezanmasztu względem urządzenia sterowego – w keczu ster znajduje się za bezanmasztem.

[a]