Kedumim (hebr. קדומים) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Judei i Samarii, w zachodniej części Samarii w Izraelu. Miejscowość jest położona pomiędzy terytoriami Autonomii Palestyńskiej.

Kedumim
‏קדומים‎
ilustracja
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Dystrykt Judei i Samarii

Burmistrz

Hananel Durani

Powierzchnia

2,3 km²

Populacja (2006)
• liczba ludności
• gęstość


3200
1383 os./km²

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kedumim”
Ziemia32°12′42″N 35°09′28″E/32,211667 35,157778
Strona internetowa

Historia edytuj

W 1974 roku, grupa Gusz Emunim wraz z rabinem Menachemen Feliksem oraz Benjaminem Kacowerem, postanowiła założyć osadę żydowska na ziemiach nazywanych Samarią. Rząd Izraela uznała jednak obozowisko za nielegalne w świetle prawa[1] Rząd Izraela przy użyciu Siły Obronnych Izraela wielokrotnie usuwały osadników z ich prowizorycznych schronień. W 1975 roku zawarto porozumienie z Rządem Izraela, które przewidywało pozwolenie na osiedlenie się 30 rodzin w bazie wojskowej Kadum położonej na południowy wschód od Nablus/Shechem. Z czasem wokół bazy wojskowej powstawały małe osiedla mieszkalne, które przekształciły się w miasto Kedumim. W 1992 roku Kedumim otrzymało prawa miejskie. Po 30 latach od założenia miasta Kedumim jest obok miasta Ari’el jednym z większych skupisk osadnictwa żydowskiego na terenie Judei i Samarii. Kompromis Rządu Izraela z osadnikami pozwalający na osiedlenie się rodzin żydowskich nazwano "Porozumieniem z Sebastia" ponieważ obok dzisiejszego miasta Kedumim znajdowała się stacja kolejowa zbudowana na terenach Palestyny przez Imperium Osmańskie. Porozumienie to pozwoliło na ekspansję osadnictwa żydowskiego w południowej części Judei i Samarii. Pierwszym burmistrzem Kedumim była Daniella Weiss, członkini i aktywistka ruchu Gusz Emunim[2]

Demografia edytuj

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w osadzie żyło 3,2 tys. mieszkańców[3].

Populacja osady pod względem wieku (dane z 2006):

Wiek (w latach) Procent populacji w %
0-4 16,4%
5-9 12,7%
10-14 10,4%
15-19 7,5%
20-29 21,3%
30-44 12,8%
45-59 14,0%
ponad 60 4,8%


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Komunikacja edytuj

Przy miasteczku przebiega droga ekspresowa nr 55   (Kefar Sawa-Nablus).

Edukacja edytuj

Mieszkańcy Kedumim mają do dyspozycji wiele placówek edukacyjnych takich jak żłobki, przedszkola, dwie szkoły podstawowe, jesziwę Bnei Chayil, jesziwę Har Efrayim, szkołę średnią Lehava Ulpana (1000 dziewcząt) oraz lokalną szkołę muzyczną i bibliotekę publiczną.

Przypisy edytuj

  1. Allan. Gerson: Israel, the West Bank and international la. London ; Totowa, N.J.: F. Cass, 1978. ISBN 978-0-7146-3091-5.
  2. אודות קדומים [online], kedumim.org.il [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-29] (hebr.).
  3. Israel Central Bureau of Statistics. [dostęp 2008-08-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj