Keytar
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Keytar [wym. 'kita:'] – elektryczny lub elektroniczny instrument klawiszowy. Określenie „keytar” to zlepek wyrazów keyboard i guitar. Występuje także pod innymi nazwami, np. shoulder keyboard, strap-on synth, keyboard guitar, synth-axe (nie mylić z SynthAxe), remote keyboard, belly-synth, synth guitar (nie mylić z MIDI Guitar), master keyboard, electroponce, Schmidtkeytar, Kaytar, piano guitar (w Kanadzie), keyboard controller, Synthar, Guitboard, Keyboard Axe (w Australii), Keyboard-tar, Glam Board[1].
Keytar jest stosunkowo lekki, może posiadać wbudowany syntezator lub służyć jako klawiatura sterująca, podobnie jak gitara posiada pasek, który można przełożyć wokół szyi i ramion. Keytar pozwala muzykom na większy zakres ruchu w porównaniu do konwencjonalnych instrumentów klawiszowych, które są umieszczone na stojakach. Sterowanie dźwiękiem oraz specyficzne efekty specjalne takie jak vibrato czy portamento umieszczone są na gryfie instrumentu.
Historia powstania instrumentu edytuj
Przez wielu za wynalazcę tego instrumentu uznawany jest Steve Masakowski[1], inne głosy wskazują na osobę Petera Hartlauba. Keytar został spopularyzowany w 1980 przez zespoły glam metalowe i glam rockowe, oraz muzyków gatunków synth pop i new wave. W latach 90. zmieniające się trendy w muzyce zmniejszyły popularność keytarów. Powrót popularności nastąpił w 2000 roku, kiedy to instrument ten zaczął być wykorzystywany przez zespoły takie jak The Black Eyed Peas, Motion City Soundtrack, No Doubt, Steely Dan, Lady Gaga i Muse.
Znanymi producentami keytarów są: Moog, Roland, Yamaha, Korg, Manson i Casio. Obecnie Roland AX-Synth, Roland AX-09 „Lucina” oraz Alesis Vortex są jedynymi masowo produkowanymi keytarami na rynku.
Elementy keytaru edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b World of Keytars [online], KeytarHQ.com [dostęp 2021-05-26].