Kierownictwo Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu
Kierownictwo Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu – instytucja utworzona w 1905 przez władze lokalne Galicji w celu prowadzenia prac konserwatorskich w zamku wawelskim po jego wykupieniu od austro-węgierskich władz wojskowych; działała do końca 1985. Początkowo nosiła nazwę Kierownictwo Restauracji Zamku na Wawelu.
Kolejnymi Kierownikami Odnowienia Zamku, a następnie dyrektorami Kierownictwa Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu, byli:
- 1905–1914: Zygmunt Hendel
- 1914–1916: Ignacy Sowiński
- 1916: Karol Skawiński
- 1916–1939: Adolf Szyszko-Bohusz
- 1945–1946: Adolf Szyszko-Bohusz
- 1946–1947: Bohdan Guerquin
- 1947–1951: Witold Minkiewicz
- 1951–1983: Alfred Majewski
- 1984–1985: Tadeusz Przemysław Szafer
Dzięki działalności Kierownictwa odnowiona została większość zabudowań Zamku Królewskiego na Wawelu. W okresie po II wojnie światowej Kierownictwo Odnowienia Zamku Królewskiego prowadziło prace konserwatorskie także w innych zamkach na terenie południowej Polski: w Pieskowej Skale, Baranowie Sandomierskim, Wiśniczu, Niedzicy, Czorsztynie, Suchej Beskidzkiej, Krasiczynie i w zamku Krzyżtopór w Ujeździe.
W 1986 zadanie organizowania prac konserwatorskich w budynkach zamkowych przejęły Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu.
Bibliografia edytuj
- Franciszek Fuchs: Z historii odnowienia wawelskiego zamku 1905-1939, Biblioteka Wawelska I, Kraków 1962.
- Alfred Majewski, Wawel – dzieje i konserwacja, Stanisław Michta (ilustr.), Warszawa: „Arkady”, 1993, ISBN 83-213-3538-1, OCLC 833968975.
- Paweł Detloff: Marcin Fabiański, Andrzej Fischinger: Zamek królewski na Wawelu – sto lat odnowy (1905–2000), Kraków 2005, ISBN 85-88476-20-3.