Kisielnica karmelowata
Kisielnica karmelowata (Exidia saccharina Fr.) – gatunek grzybów z rodziny uszakowatych (Auriculariaceae)[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
kisielnica karmelowata |
| Nazwa systematyczna | |
| Exidia saccharina Fr. Syst. mycol. (Lundae) 2(1): 225 (1822) | |
_-_hms(1).jpg)
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Auriculariaceae, Auriculariales, Auriculariomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Dacrymyces saccharinus (Bonord.) Sacc. & Traverso 1910
- Tremella saccharina Bonord. 1851
- Tremella spiculosa var. saccharina Alb. & Schwein. 1805
- Ulocolla saccharina (Fr.) Bref 1888)
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako kisielec karmelowaty lub wypotek karmelowaty[3].
Morfologia edytuj
Pojedynczy owocnik ma średnicę kilka cm, często sąsiednie owocniki zrastają się razem. Ma kształt listkowato-płatowany, powierzchnia jest pofałdowana, przypominająca zwoje mózgowe. Miąższ galaretowaty, powierzchnia o barwie palonego cukru (karmelu), brązowa lub czerwonobrązowa[4].
Bezbarwne, cylindryczne, wygięte, o gładkiej powierzchni. Rozmiary: 9,5-15 × 3,5-5 μm[4].
Występowanie i siedlisko edytuj
Występuje w Ameryce Północnej i w Europie[5]. W Polsce jest dość pospolity[4].
Rośnie w lasach iglastych i mieszanych, na pniach i gałęziach drzew iglastych. Najczęściej spotykany jest na sośnie zwyczajnej, rzadziej na jodłach i świerkach. Owocniki występują przez cały rok[3].
Znaczenie edytuj
Gatunki podobne edytuj
- trzęsak listkowaty (Tremella foliacea). Występuje tylko na drzewach liściastych i ma bardziej spłaszczone, listkowate owocniki.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ Rogers Mushrooms. [dostęp 2013-06-18].