Klancykteatr improwizowany, jedna z najstarszych grup tego typu w Polsce.

Historia edytuj

Teatr powstał w Warszawie w 2006 roku w ramach koła naukowego na Wydziale Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej. Pierwszy spektakl miał miejsce 21 stycznia 2006 roku w nieistniejącej obecnie[kiedy?] klubokawiarni Rio w Warszawie. Pierwotny skład grupy to: Maciej Buchwald, Bartosz Młynarski, Magdalena Staroszczyk, Michał Sufin i Krzysztof Wiśniewski.

Przez cały czas istnienia Teatr Improwizowany Klancyk zagrał setki spektakli, występując w klubokawiarniach, scenach teatralnych jak również przestrzeniach, które niekoniecznie kojarzą się z teatrem. Grupa, poszukując inspiracji zaprasza do wspólnych występów muzyków, pisarzy i aktorów, którzy wykonując swoje utwory, odczytując fragmenty tekstów lub w inny sposób dostarczają treści i pożywkę dla improwizacji.

Na początku grupa występowała w klubie Chłodna 25[1], obecnie grupa gra w każdy piątek w Klubie Komediowym w Warszawie[2]. We wrześniu 2016 roku grupa obchodziła 10-lecie działalności artystycznej.

Oprócz zadań stricte improwizatorskich grupa w roku 2015 założyła Fundację Klancyk, która zajmuje się popularyzacją improwizacji[3].


Styl improwizacji edytuj

Każdy spektakl grany jest w ramach specyficznego „formatu” improwizowanego, czyli pewnej struktury, która wypełniana jest treścią. Główne formaty, według których odbywa się improwizacja Teatru Klancyk to „Armando” i „Harold”, które zostały sformułowane przez legendę amerykańskiej improwizacji teatralnej – Dela Close’a. Oprócz formatu, każdy spektakl ma swoje specyficzne założenia, które decydują o jego stylu ale nigdy o tematyce.

Spektakle[4] edytuj

  • „Komora maszyny losującej jest pusta” – spektakl oparty o serię krótkich gier improwizowanych
  • „Longplay” – spektakl oparty o format „Armando”
  • „Zaburzone osobowości” – spektakl fabularny, którego założeniem jest stworzenie kilku postaci na początku i na ich bazie stopniowe wyimprowizowanie historii.
  • „Pan Harold” – spektakl oparty o format “Harold”
  • „Non Fiction” – spektakl oparty o format „Armando”, którego gościem zawsze jest reporter
  • „Tymczasem gdzieś indziej” – rymowany spektakl fabularny, grany w stylu poematu dygresyjnego.
  • „Kto widział małpę trzymającą scenariusz” – spektakl składający się z krótkich gier, które wybierała publiczność[5]
  • „Mam dobrą wiadomość – koń zjadł jabłko” – spektakl eksperymentalny, który był połączenie krótkich i długich form improwizowanych
  • „Zagrożone gatunki” – pierwsza długa forma improwizowana Klancyka. Spektakl o zagrożonej wartości oraz w konkretnym gatunku literackim, które wskazywała publiczność

Festiwale edytuj

Wybrane festiwale polskie edytuj

Festiwale międzynarodowe edytuj

  • CIF 2014, 2015 (Chicago)
  • Paris 24h Improv Festival 2015
  • Del Close Marathon 2016 (Nowy Jork)

Współpraca edytuj

Klancyk często do współpracy zaprasza gości, wśród których byli m.in.:

Muzycy: Paweł Szamburski, Marcin Masecki, Jerzy Rogiewicz, Jacek Kleyff

Pisarze: Szczepan Twardoch, Dorota Masłowska, Mariusz Szczygieł, Magdalena Grzebałkowska, Leszek Talko, Ziemowit Szczerek, Jakub Żulczyk, Filip Springer

Aktorzy: Janusz Gajos, Andrzej Seweryn, Maciej Stuhr, Maria Peszek i Jan Peszek

Przypisy edytuj

  1. Olga Wyszkowska: Michał Sufin i Maciej Buchwald wraz z grupą znajomych stworzyli Klancyk – pierwszy teatr improwizowany w Polsce. natemat.pl, 2014-07-06. [dostęp 2017-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (pol.).
  2. Profil grupy i kalendarium ich występów. improsfera.pl. [dostęp 2017-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-07)]. (pol.).
  3. Fundacja Klancyk. klancyk.pl. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-21)]. (pol.).
  4. Spis spektakli grupy Klancyk. klancyk.pl. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-21)]. (pol.).
  5. Opis spektaklu Kto widział małpę trzymającą scenariusz. klancyk.pl. [dostęp 2017-04-07]. (pol.).
  6. Anna Legierska: Teatr improwizowany Klancyk. culture.pl, 2010-10-30. [dostęp 2017-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-10)]. (pol.).

Bibliografia edytuj