Kleptoknidoza, kleptoknidia, kleptoknidyzm – zjawisko gromadzenia parzydełek (knidocytów) wewnątrz organizmu zwierzęcia żywiącego się parzydełkowcami (Cnidaria). Koncentracja zaadaptowanych knidocytów (kleptoknid) może zachodzić w zewnętrznych warstwach ciała lub w narządach nazywanych knidosakami.

Kleptoknidozę stwierdzono u żebropławów, wirków i niektórych mięczaków (m.in. ślimaki z rodziny Aeolididae). W przewodzie pokarmowym tych zwierząt knidocyty nie ulegają strawieniu. Zgromadzone parzydełka zachowują swoje funkcje obronne, mogą też być wykorzystane do ataku.

Bibliografia edytuj