Kleptoplastia
Kleptoplastia[1] (kleptoplastydia) – forma symbiozy, występującej pomiędzy plastydami glonów, a organizmami żerującymi na nich. W kleptoplastii organizm ma zdolność do przejmowania i przytrzymywania funkcjonujących plastydów (zwykle chloroplastów) z trawionych ciał ofiar[2]. Termin angielski został po raz pierwszy użyty w roku 1990, dla określenia symbiozy pomiędzy komórkami ślimaka Elysia chlorotica i chloroplastami glona z rodzaju Vaucheria[3]. Funkcjonujące plastydy zachowują się w ciele ślimaka do 14 miesięcy[4]. Dwa inne gatunki zwierząt zdolne do kleptoplastii to wirki Baicalellia solaris i Pogaina paranygulgus, które korzystają z chloroplastów różnych okrzemek[5]. Zjawisko kleptoplastii stwierdzone zostało jako dość częste także u bruzdnic i orzęsek[2].
_(2).jpg){kind=spacer}
Przypisy edytuj
- ↑ Paweł Szprot, Elysia chlorotica – „naturalne” GMO, Wanda Małek (red.), „Biuletyn informacyjny PTG” (17/2010), Lublin 2011, s. 15.
- ↑ a b Beatrycze Nowicka, Jerzy Kruk. Fotosynteza u eukariontów, czyli krótka historia endosymbiozy. „Kosmos”. 65, 2, s. 187-195, 2016.
- ↑ Clark, K. B., K. R. Jensen, and H. M. Strits. Survey of functional kleptoplasty among West Atlantic Ascoglossa (=Sacoglossa) (Mollusca: Opistobranchia).. „The Veliger”. 33, s. 339–345, 1990. ISSN 0042-3211.
- ↑ Katharina Händeler i inni, Functional chloroplasts in metazoan cells - a unique evolutionary strategy in animal life, „Frontiers in Zoology”, 6 (28), 2009, DOI: 10.1186/1742-9994-6-28, PMID: 19951407 (ang.).
- ↑ Niels W.L. Van Steenkiste i inni, A new case of kleptoplasty in animals: Marine flatworms steal functional plastids from diatoms, „Science Advances”, 5 (7), 2019, eaaw4337, DOI: 10.1126/sciadv.aaw4337 (ang.).