Klockizabawka dziecięca w formie zestawu różnokolorowych wielościanów, wykonana zazwyczaj z tworzywa sztucznego (najczęściej plastiku) bądź drewna. Głównym zadaniem klocków jest budowanie zdolności przestrzennych i kreatywnych dziecka: poprawiają chwytliwość dłoni, budzą kreatywność i poruszają wyobraźnię[1][2].

Klocki drewniane
Klocki z kolekcji Museum Europäischer Kulturen w Berlinie

Popularną odmianą klocków są np. klocki Lego i Cobi, służące do wielokrotnej zabawy (możliwość powtórnego składania i rozkładania budowli w różnych kombinacjach)[3]. Konstrukcyjne możliwości klocków zwiększają się z każdym kolejnym rokiem, a producenci tworzą różne opcje ich łączenia: przez nakładanie klocków jeden na drugi, sczepianie ich ze sobą, zahaczanie i łączenie na magnes(Geomag)[4].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Alice Morse Earle (editor), Child life in colonial days, New York : The Macmillan Company; London, Macmillan & Co - 1899, pages 182-183
  2. Karyn Wellhousen, Judith E. Kieff, A Constructivist Approach to Block Play in Early Childhood, Cengage Learning, 2001, page 4
  3. Witold Rybczynski, Looking Around: A Journey Through Architecture, 2006
  4. M.J. Brosnan, Spatial ability in children's play with Lego blocks, „Perceptual and Motor Skills”, 1, 87, 1998, s. 19–28, DOI10.2466/pms.1998.87.1.19.