Kluczewska Sopka
Kluczewska Sopka (ros. Ключевская сопка) – wulkan na Kamczatce, wznosi się na wysokość 4750 m n.p.m. Jest to największy i najbardziej aktywny wulkan w Eurazji i jednocześnie najwyższy szczyt Kamczatki.
 Kluczewska Sopka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Położenie |
rejon Ust´-Kamczatskij↗ |
| Pasmo | |
| Wysokość |
4750 m n.p.m. |
| Wybitność |
4649 m |
| Pierwsze wejście |
Daniel Gauss i dwie inne osoby |
Położenie na mapie Kraju Kamczackiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 56°04′N 160°38′E/56,066667 160,633333
| |
Stożek wulkanu, którego objętość szacowana jest na 290 km³, zbudowany jest głównie z andezytów. Z krateru na wierzchołku, zwykle spowitym chmurami, o średnicy ok. 500 m, nieustannie unosi się dym. Poza większymi wybuchami charakterystyczne są boczne wylewy z pasożytniczych kraterów na obwodzie, których liczba stale się zmienia (ok. 2000 r. było ich ok. 80). Wyciekają z nich strumienie lawy o kilkukilometrowej długości i znacznej miąższości. Po stężeniu erozja tworzy z nich grzbiety o kilkudziesięciometrowej wysokości[1].
Po raz pierwszy erupcję tego wulkanu zanotowano w 1697 roku i od tego czasu jest ciągle aktywny, podobnie jak inne sąsiadujące z nim wulkany. Według niektórych źródeł pierwszego wejścia na szczyt mieli dokonać potomkowie polskiego zesłańca Piotr i Jan Kozyrewscy pomiędzy 1701 a 1703 rokiem. Po raz pierwszy na pewno został zdobyty w 1788 roku przez Daniela Gausa i dwóch innych członków ekspedycji Billingsa. Następną próbę wejścia podjęto w 1931 roku, przy schodzeniu z wulkanu kilku ze wspinaczy zostało zalanych płynącą lawą.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Šlégl Jíří i zespół: Góry Azji, wyd. Horyzont, Warszawa 2002, s. 264, ISBN 83-7311-486-6
Bibliografia edytuj
- Antoni Kuczyński, 1998. Syberia. 400 lat polskiej diaspory. Wyd. Atla 2, Wrocław.
Linki zewnętrzne edytuj
