Kołaczyk[1] (Колобок, Kołobok) – postać fikcyjna ze wschodniosłowiańskiej bajki opartej na folklorze ludowym, a także tytuł tejże bajki. Nazwa bohatera pochodzi od jego okrągłego kształtu. Kołobok to ożywiony bochen chleba, wypieczony przez dziadka i babcię, który ucieka im ze stołu, by zwiedzać świat. W czasie swej wędrówki spotyka kolejno zająca, wilka i niedźwiedzia. Każde z tych zwierząt chce go zjeść, lecz Kołobok opowiada swoją historię: że uciekł najpierw dziadkowi i babci, potem kolejnym napotkanym zwierzętom, a na koniec dodaje: "Tobie też ucieknę!", i ucieka, tocząc się. Dopiero lisowi udaje się przechytrzyć Kołobka: udając, że nie słyszy jego słów, namawia go, by się wtoczył na jego język, po czym zjada go.

Znaczek pocztowy Ukrainy, którego tematem jest bajka "Kołobok".

Podobny motyw zna także folklor angielski, istnieje w nim opowieść o ożywionym chlebie "The Gingerbread Man".

Etymologia edytuj

Pochodzenie słowa kolobok nie zostało ostatecznie wyjaśnione, zaproponowano następujące wersje[2]:

  • jest związane z prasłowiańskim *klǫbъ („coś skręconego, zwiniętego, podobnego do piłki”, „maczuga”);
  • porównuje się z łotewskim kalbaks („kawałek chleba”);
  • od prasłowiańskiego *kolo („koło”), czyli „to, co się kręci i toczy”, ale ta wersja nie jest dobrze uargumentowana;
  • od greckiego κόλλαβος ("rodzaj chleba pszennego, ciasta") — ta wersja uważana jest za fonetycznie nieprzekonującą;
  • ze szwedzkiego klabb („świnia”), norweski. klabb ("grudka") lub Dav.-Isl. kolfr („belka, słupek, słup”) — ta hipoteza jest również nieuzasadniona z fonetycznego punktu widzenia;
  • od słoweńskiego sklabotina („osad”, „aluw”) — to założenie również uważane jest za bezpodstawne.

Pochodzenie obrazu edytuj

Baśnie o podobnej fabule istnieją w wielu krajach rolniczych: amerykański „Gingerbread Man”, angielski „Johnny Donut”, podobne historie występują w baśniach skandynawskich, niemieckich, uzbeckich, tatarskich[3].

Nikita Tołstoj uważał, że baśń o Kołoboku ma związek z tekstami o „cierpieniu” żyta, konopi i lnu, w których są one uczłowieczane i opisane w ich przemianie w określony produkt — chleb, sukno. W takich opowieściach roślina jest cięta, bita cepami, pieczona w piecu itp., co dodaje jej siły. Według archaicznych wierzeń opis procesu tworzenia czegoś ma magiczną zdolność ochrony przed siłami zła, burzami, grzmotami i śmiertelnym nieszczęściem. Opis Stożek jego wyglądu chroni go przed bestiami. Tołstoj utożsamił Koloboka z ostatnim dzieckiem pary, które według wierzeń posiada nadprzyrodzone zdolności uzdrawiania, ochrony przed czarami, przyzywania i odpędzania deszczu[4].

Wybrane ekranizacje bajki edytuj

Literatura edytuj

  • Kołaczyk, tłum. M. Dolińska, Wydawnictwo "Małysz", Moskwa 1982.

Przypisy edytuj

  1. Kołaczyk. [dostęp 2018-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)].
  2. Słownik etymologiczny języka ukraińskiego: w 7 tomach / redaktor:OS Melnychuk(redaktor naczelny) i inni. — K. :Naukova dumka, 1985. — Vol. 2: D — Koptsi / Instytut Lingwistyki im. Akademia Nauk Ukraińskiej SRR O. O. Potebni; m.in.: N.S. Rodziewicz i in. — 572 s.
  3. Wayback Machine [online], web.archive.org, 26 września 2020 [dostęp 2022-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-26].
  4. Tołstoj, NI (2003). Kolobok / Eseje o pogaństwie słowiańskim . Indrika. Z. 469–473.

Linki zewnętrzne edytuj