Kołyska (góra)

góra w Polsce

Kołyska (Kołyski Groń[1], 1015[2][3] lub 1018 m n.p.m.[4][1]) – góra w Beskidzie Żywieckim, w Grupie Wielkiej Raczy[5][6], odchodząca od grzbietu granicznego[4], na terenie Rycerki Górnej[4].

Kołyska
Ilustracja
Kolyska widziana z Jaworzyny (2007)
Państwo

 Polska

Położenie

Beskid Żywiecki

Pasmo

Grupa Wielkiej Raczy

Wysokość

1015 lub 1018 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, na dole po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kołyska”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kołyska”
Ziemia49°24′56,4″N 19°01′04,6″E/49,415667 19,017944

Grzbitet Kołyski, odchodzący od Bugaja[1], oddziela potoki: Śrubita (na zachodzie)[1] i Ciapków[4]. Na szczyt Kołyski nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny[7].

Flora i fauna edytuj

Stoki Kołyski porasta żyzna jedlina[8], w buczynach rzadko występuje żywiec dziewięciolistny[9]. Na stoku stwierdzono występowanie dzięcioła trójpalczastego[10], a na szczycie odnotowano nocka dużego, jest to jedno z trzech stanowisk Beskidu Żywieckiego, gdzie jego bytowanie zostało zaobserwowane[11]. Około 2000 roku w masywie Kołyski i Bugaja stwierdzono rozród wilków[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Bugaj - Vrchol. [w:] Turistika.cz [on-line]. [dostęp 2019-10-06]. (cz.).
  2. Stanisław Figiel: Worek Raczański. W: Beskid Żywiecki. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, s. 133. ISBN 83-89188-59-7.
  3. Panorama z Wielkiej Raczy na południowy wschód. W: Edward Moskała: Panoramy górskie województwa bielskiego. Beskid Śląski, Żywiecki i Mały. Emilia Krzyżanowska-Kalkowska (red.). Warszawa–Kraków: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, Wydawnictwo „Kraj”, Redakcja Wtdawnictw Górskich i Narciarskich w Krakowie, 1984, s. 19. ISBN 83-7005-045-X.
  4. a b c d Rycerka Górna. [dostęp 2019-10-06].
  5. a b Robert W. Mysłajek, Sabina Pierużek-Nowak: Ekspertyza w zakresie dużych drapieżników–niedźwiedzia brunatnego, rysia euroazjatyckiegoi wilka,na potrzeby planu zadań ochronnych dla SOO Beskid Żywiecki PLH240006. Twardorzeczka, 2012-01. s. 19. [dostęp 2019-10-06].
  6. Beskidy Zachodnie – Beskid Żywiecki, Makowski, Mały, Śląski, Śląsko-Morawski (CZ). [w:] Byledobiec [on-line]. [dostęp 2019-10-06].
  7. Beskid Żywiecki - mapa szlaków turystycznych. [w:] mapa-turystyczna.pl [on-line]. Sygnatura. [dostęp 2019-10-06].
  8. Strategia zarządzania dla obszaru Natura 2000 „Beskid Żywiecki”. Instytut Ochrony Przyrody PAN Kraków. s. 30. [dostęp 2019-10-06].
  9. Rzadkie i interesujące gatunki roślin z pasma Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywieckim. „Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica”. 13 (2), s. 426, 2006. ISSN 2449-8890. 
  10. Robert W. Mysłajek, Sabina Nowak, Michał Figura, Tomasz Jonderko. Materiały do awifauny karpackiej części województwa śląskiego (południowa Polska). „Przegląd Przyrodniczy”. XXII (4), s. 122, 2011. ISSN 1230-509X. 
  11. Beskid Żywiecki PLH240006 – plan zadań ochronnych (PZO). s. 83. [dostęp 2019-10-06].