Kość przedzębowa
Kość przedzębowa (łac. os praedentale) – „dodatkowa” kość żuchwy znajdująca się na jej początku i poszerzająca kość zębową (główną kość żuchwy). Występuje ona u dinozaurów ptasiomiednicznych (Ornithischia), u których stanowi przystosowanie do roślinożerności[1]. Stykając się z kością przedszczękową tworzy dziobopodobną strukturę. U ceratopsów była ona przeciwstawna do kości rostralnej (łac. os rostrale).
Kość przedzębowa występowała także u ptaków z kladu Ornithurae – odnotowano ją u przedstawicieli Hesperornithes, ichtiornisa, a także bardziej bazalnych rodzajów Yanornis, Yixianornis, Hongshanornis i Jianchangornis, jednak zanikła u Neornithes. Ptasia kość przedzębowa była funkcjonalnie odmienna od występującej u ptasiomiednicznych[2].
Kość przedzębową odnaleziono również u niektórych dinozauromorfów z grupy Silesauridae, takich jak Sacisaurus i Silesaurus, uważanych dawniej za dinozaury ptasiomiedniczne[3].
Przypisy edytuj
- ↑ David Lambert: Księga dinozaurów. Warszawa: ZETDEZET, 1994, s. 184. ISBN 83-85056-26-2.
- ↑ Zhou Zhonghe, Larry D. Martin. Distribution of the predentary bone in Mesozoic ornithurine birds. „Journal of Systematic Palaeontology”. 9 (1), s. 25–31, 2011. DOI: 10.1080/14772019.2010.504080. (ang.).
- ↑ Jorge Ferigolo, Max C. Langer. A Late Triassic dinosauriform from south Brazil and the origin of the ornithischian predentary bone. „Historical Biology”. 19 (1), s. 23–33, 2007. DOI: 10.1080/08912960600845767. (ang.).