Kościół Świętej Rodziny w Królewcu
Kościół Świętej Rodziny w Królewcu – dawny katolicki kościół parafialny w południowej części miasta, wybudowany w stylu neogotyckim, obecnie sala koncertowa filharmonii.
 3900037000
| |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Królewca  | |||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||
Położenie na mapie obwodu królewieckiego  | |||||||||||||
 54°41′52,45″N 20°30′34,39″E/54,697903 20,509553
| |||||||||||||
Powstał jako trzecia od czasów reformacji w Królewcu katolicka świątynia parafialna (niem. Kirche zur Heiligen Familie), w dawnej dzielnicy Haberberg, przy ul. Oberhaberberg. Obecnie jest to ul. Chmielnickiego 61a (ros. ul.Chmielnickogo – ул. Хмельницкого). Nazwa ros. kircha Swjatogo semejstwa – Кирха Святого cемейства.
Został wzniesiony w latach 1904–1907 według projektu Fritza Heitmanna jako ceglana trójnawowa hala z niższym, pięciobocznie zamkniętym prezbiterium i 57-metrową wieżą. Wnętrze kryte jest sklepieniem gwiaździstym, wspartym na smukłych ośmiobocznych granitowych filarach. Obok znajdował się klasztor i szpital sióstr katarzynek. II wojnę światową przetrwał niemal nieuszkodzony, z wyjątkiem ostrzelanej górnej partii wieży, chociaż większość otaczającej zabudowy przestała istnieć. Po wojnie służył jako lazaret wojskowy, następnie magazyn. Budynek odrestaurowano w latach 1978–1980 (projekt Pawła Gorbacza) jako salę koncertową Filharmonii Kaliningradzkiej (ros. Kaliningradskaja obłastnaja fiłarmonija – Калининградская областная филармония), liczącą 400 miejsc. Wkrótce zamontowano 44-głosowe organy, mające 3600 piszczałek (firma Rieger-Kloss z Karniowa w Czechach. Witraże projektował J. Smirnjagin. Zegar zamontowany na wieży pochodzi z wówczas nieużytkowanego kościoła Świętego Krzyża. Filharmonia organizuje doroczne festiwale organowe.
W 1938 roku proboszczem został ks. Paul Hoppe, który pozostał w Królewcu aż do wysiedlenia w 1947 roku. W 1992 roku odrodziła się parafia Świętej Rodziny, jednak nie udało się rewindykować kościoła. Parafia skupiająca katolików głównie pochodzenia litewskiego i niemieckiego korzysta z prowizorycznych zabudowań, wzniesionych nad brzegiem Pregoły, w pobliżu dawnego Szpitala Lipnickiego (ul. Lesopilnaja, ros. ул. Лесопипьная).
Bibliografia edytuj
- Andrzej Rzempołuch, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn: Remix, 1992, ISBN 83-900155-1-X, OCLC 833969011.
- Dehio-Handbuch der Kunstdenkmäler West- und Ostpreussen. Die ehemaligen Provinzen West- und Ostpreussen (Deutschordensland Preussen) mit Bütower und Lauenburger Land, bearb. von Michael Antoni, München; Berlin, Dt. Kunstverl., 1993, ISBN 3-422-03025-5
- Juri Iwanow, Königsberg unnd Umgebung, dülmen, Laumann-Verl., 1994, ISBN 3-87466-185-7
- Anatolij Bachtin, Gerhard Doliesen, Vergessene Kultur. Kirchen in Nord-Ostpreussen. Eine Dokumentation, 2. Aufl., Husum, Husum, 1998, ISBN 3-88042-849-2
- Baldur Köster, Königsberg. Architektur aus deutscher Zeit, Husum, Husum, 2000, ISBN 3-88042-923-5
- Kaliningrad. Putevoditel (Калининград. Путеводитель), avt. teksta T. Ermakova, Kaliningrad, Jantarnyj skaz (Янтарный сказ), 2005, ISBN 5-7406-0870-1
- Vadim Jur'evič Kurpakov, Kaliningradskaja oblast. Putevoditel (Калининградская область. Путеводитель), Kaliningrad, Terra Baltika (Терpа Балтика), 2007, ISBN 978-5-98777-012-2
Linki zewnętrzne edytuj
- Strona Filharmonii z informacjami historycznymi. kenigfil.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-23)].(ros.)