Kościół św. Józefa w Kuryłówce

Kościół św. Józefa w Kuryłówce – główna świątynia parafii św. Józefa w Tarnawcu[2][3].

Kościół
św. Józefa
w Kuryłówce
A-147 z dnia 28 lutego 2006[1]
kościół parafialny
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kuryłówka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Józefa w Tarnawcu

Wezwanie

św. Józefa

Położenie na mapie gminy Kuryłówka
Mapa konturowa gminy Kuryłówka, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościółśw. Józefaw Kuryłówce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościółśw. Józefaw Kuryłówce”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościółśw. Józefaw Kuryłówce”
Położenie na mapie powiatu leżajskiego
Mapa konturowa powiatu leżajskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościółśw. Józefaw Kuryłówce”
Ziemia50°17′23″N 22°28′16″E/50,289722 22,471111
Strona internetowa

Zabytkowy rzymskokatolicki kościół parafialny istnieje od co najmniej 1759 roku. Początkowo służył jako kaplica dworska i obsługiwany był przez ojców bożogrobców z Leżajska. Odrębnym kościołem parafialnym został w 1812 roku tj. od chwili uroczystego erygowania przez biskupa przemyskiego księdza Antoniego Gołaszewskiego. W następnych latach kościół był sukcesywnie rozbudowywany. W 1841 roku główną nawę znacznie przedłużono wykorzystując materiały pozyskane z rozbiórki pałacu. Następnie na przełomie XIX i XX wieku dobudowano do niej kruchtę czyli babiniec i dwie kaplice od strony północnej i południowej, zbudowano wówczas także wieżę na sygnaturkę oraz dzwonnicę. Budynek uzyskał plan prostokąta z zamkniętym półkoliście prezbiterium z dwiema bocznymi kaplicami, całość zwieńczono sklepieniem kolebkowym. Ołtarz główny, podobnie jak ambona i prospekt organowy zachowane są w stylu późnobarokowym. Ściany wewnętrzne pokryte zostały polichromią ornamentalno-figuralną, prawdopodobnie przez dziadka Stanisława Wyspiańskiego - Ignacego[4], w stylu neobarokowym w drugiej połowie XIX wieku. Z 1834 roku pochodzą organy[5]. Obok kościoła dzwonnica z 1903 roku[6]

Przypisy edytuj