Kościół św. Jakuba Apostoła w Płonnem
Kościół świętego Jakuba Apostoła w Płonnem – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat dobrzyński nad Drwęcą diecezji płockiej).
 A/347 z 31.08.1927[1]
| |||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||
 widok od strony prezbiterium | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| parafia | |||||||||||
| Wezwanie |
świętego Jakuba Apostoła | ||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
25 lipca | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Radomin  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu golubsko-dobrzyńskiego  | |||||||||||
 53°07′27,5950″N 19°10′20,1769″E/53,124332 19,172271
| |||||||||||
.jpg)
Parafia była erygowana zapewne pod koniec XIV wieku, choć według tradycji świątynia została wzniesiona w 1402 roku. Był to kościół murowany, orientowany, wybudowany w stylu gotyckim, znajdujący się na starym wzniesieniu, być może wczesnośredniowiecznym grodzisku. Około 1545 roku świątynia była restaurowana przez Erazma Kretkowskiego, kasztelana brzeskiego, z kolei uposażył ją biskup płocki Samuel Maciejowski herbu Ciołek. Na podstawie wizytacji z 1781 roku wiadomo, że w kościele znajdowały się cztery ołtarze. Budowla była kilkakrotnie remontowana w latach: 1821, 1900–1903 przez księdza Stanisława Dembińskiego oraz ponownie w 1956 roku.
Świątynia jest gotycka, orientowana, znajduje się na stromym wzniesieniu, które mogło być wczesnośredniowiecznym grodziskiem; murowana, wybudowana z cegły o układzie gotyckim, otynkowana. Prezbiterium kościoła jest dwuprzęsłowe, zamknięte trójbocznie, z nową zakrystią. W nawie jest umieszczone sklepienie pozorne o łuku odcinkowym z XVIII–XIX wieku. Okna w kościele są zamknięte półkoliście. Dwa portale w stylu gotyckim, ostrołukowe: do zakrystii i od strony nawy południowej. Chór muzyczny powstał na przełomie XVIII i XIX wieku. Szczyt między prezbiterium a nawą jest trójkątny i zwieńczony sygnaturką.
Do wyposażenia kościoła należą: ołtarz główny w stylu klasycystycznym z I połowy XIX wieku, ozdobiony barokowym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem z sukienką z XVIII wieku, z kilkoma srebrnymi plakietami wotywnymi, oraz rokokowa chrzcielnica z II połowy XVIII wieku i ambona z XVIII–XIX wieku. W budowli jest umieszczona drewniana figura św. Jakuba Apostoła. W 1897 roku zostały zamontowane organy, oryginalnie o 8 głosach, obecnie 4-głosowe, wykonane w fabryce Wacława Przybyłowicza. Wielki ołtarz został konsekrowany przez biskupa sufragana płockiego Henryka Piotra Kossowskiego herbu Dołęga w 1888 roku. Ołtarze boczne są dedykowane Matce Bożej Nieustającej Pomocy z obrazem sprowadzonym z Rzymu i św. Franciszkiem, a drugi: z Sercem Jezusowym i św. Józefem. Oprócz tego na ścianach sa zawieszone obrazy św. Klemensa i św. Jakuba Apostoła[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-03-21].
- ↑ Płonne, Parafia pw. św. Jakuba Apostoła [online], Diecezja płocka [dostęp 2022-03-21].